اثربخشی آموزش مبتنی بر موسیقی بر مهارت‌های اجتماعی، توجه و تمرکز کودکان 6 تا 10 ساله با نارسایی ویژه در یادگیری

هدف: هدف پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر موسیقی بر مهارت‌های اجتماعی، توجه و تمرکز کودکان 6 تا10 ساله با نارسایی ویژه در یادگیری بوده است. نارسایی ویژه در یادگیری به گروه ناهماهنگی از اختلال‌های رشدی گفته می‌شود که به شکل مشکلات عمده در فراگیری و به‌کارگیری نارسایی‌های خواندن، نوشتن و ریاضیات آشکار می‌شود. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با پس‌آزمون و پیش‌آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل می‌باشد. جامعه آماری شامل تمام کودکان 6 تا10 ساله در مرکز آموزش اختلال یادگیری توانای شهرستان قائمشهر به تعداد 50 نفر در سال تحصیلی 1399-1400 است که از این میان 30 نفر به شیوه نمونه در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش در 16 جلسه تحت موسیقی‌درمانی قرار گرفت و گروه کنترل تا پایان پژوهش مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش، پرسشنامه ماتسون و پرسشنامه کانرز بود. داده‌های گردآوری‌شده با استفاده از روش‌های آمار توصیفی (شاخص‌های میانگین، درصد، انحراف معیار، ترسیم جدول فراوانی) و در بخش استنباطی از روش gee استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که موسیقی‌درمانی بر رفتار اجتماعی مناسب، رفتار غیر‌اجتماعی، پرخاشگری، رفتار تکانشی و اطمینان زیاد به‌خود‌داشتن و همین‌طور مشکلات سلوک پسران و دختران و بی‌توجهی - رویاپردازی کودکان دارای نارسایی ویژه در یادگیری اثربخش است (0/05>p). نتیجه‌گیری: استفاده از موسیقی‌درمانی می‌تواند بر مهارت‌های اجتماعی، توجه و تمرکز کودکان دارای نارسایی ویژه در یادگیری مفید باشد.

effectiveness of music-based education on the social skills, attention and concentration of 6-10-year old children with special learning disabilities

objective: this study aimed to investigate the effectiveness of music-based education on the social skills, attention and concentration of children with special learning disabilities. method: this is a quasi-experimental study with post-test and pre-test in experimental and control groups. the study population included children aged 6-10 years from the “tawana” training center of learning disability in ghaemshahr city in 2019-2021. convenient sampling method was used to select 30 children and divided them into two groups of experimental (15 children) and control (15 children). the experimental group received bells’ music training in 16 sessions of 30 minutes for two months. we completed matheson and conners’ questionnaires before and after intervention in both groups. generalized estimating equation (gee) was applied to compare changes in the questionnaires between two the groups over the study. results: there were significant change between the two groups after intervention in scores of appropriate social behavior, antisocial behavior, aggression and impulsive behavior, high self-esteem, behavior problems, inattention, and dreaming (p value<0.05). conclusion: the results showed that music education is effective in improving the social skills, attention and concentration of children with special learning disabilities.