تاثیرآموزش از طریق رایانه بر مهارت گفت و شنود انگلیسی در دانش‌آموزان مبتلا به اوتیسم

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش از طریق رایانه بر مهارت گفت و شنود انگلیسی در دانش‌آموزان مبتلا به اوتیسم با عملکرد پایین در مقایسه با روش آموزش از طریق کتاب درسی انجام شد. روش: این پژوهش با استفاده از روش ترکیبی (کمی-کیفی) و با طرح مطالعۀ موردی انجام شد. جامعۀ آماری دانش‌آموزان مدارس پسرانۀ ویژۀ اوتیسم در شهر تهران در پایۀ هفتم متوسطۀ پیش پیش‌حرفه‌ای با سطح آموزش پذیری بالاتر در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. شش دانش‌آموز با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای تعیین همسطح بودن نمونه‌ها از آزمون کافمن (2004، ویرایش دوم) استفاده شد. نمونه‌ها به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. دانش‌آموزان گروه آزمایشی با استفاده از برنامۀ رایانه‌ای محقق ساخته و دانش‌آموزان گروه کنترل با استفاده از کتاب درسی آموزش دیدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که میزان تقلید جملات، تشخیص نقش و محیط گفت و شنود در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معنادار افزایش یافته است. نتایج آزمون پیگیری ماندگاری این تاثیرات را نشان داد. بررسی کیفی پاسخ‌های والدین به سوالات مصاحبه بیانگر تاثیر برنامۀ رایانه‌ای بر ایجاد انگیزش مشارکت در گفت و شنود انگلیسی بود. نتیجه‌گیری: با در نظر گرفتن ضعف دانش‌آموزان مبتلا به اوتیسم در مهارت گفت و شنود، و با توجه به تاثیرات مثبت برنامۀ رایانه‌ای بر این مهارت در آنان، ‌می‌توان استفاده از آموزش رایانه‌ای را برای تدریس گفت و شنود انگلیسی توصیه کرد.

The Effect of Computer-Mediated Instruction on Autistic Students’ Conversation Skill

Objective: The purpose of this study was to examine the effect of computermediated instruction (CMI) on conversation skills of lowfunctioning autistic students studying at seventh grade in presecondary education in comparison to textbook instruction (TI). Method: This study was a mixedmethod study with a single subject design. The study population was selected from specific schools for autistic students with higher levels of teachability during academic year 14001401. Among them, six students were selected through purposive sampling. To select the homogeneous students, the Kaufman Assessment Battery for Children (2004), Second Edition (KABCII) was used. These students were randomly assigned into experimental and control groups. Each student in experimental group distinctly received four sessions of CMI. Students in control group similarly passed through the phases of the study using TI. Results: Results demonstrated significant increases in the variables: sentence imitation, diagnosis of characters rsquo; roles and diagnosis of setting in experimental in comparison to control group. The followup posttest results showed the permanency of this effect. Qualitative analysis of the parents rsquo; responses to interview questions revealed the effectiveness of CMI on increasing motivation in students rsquo; participation in English conversations. Conclusion: Considering the deficits of autistic students in conversation skills as a social communication and the positive effects of CMI in this study on their English conversation skills and their motivation in engagement in conversations, the implication of the CMI may be recommended for teaching EFL conversation skills to autistic students.