اثر بخشی آموزش امید بر درگیری‌تحصیلی، فرسودگی‌ تحصیلی و خوش بینی‌تحصیلی در دانش‌آموزان دچار اختلال یادگیری

هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش امید بر درگیری تحصیلی، فرسودگی تحصیلی و خوش‌بینی تحصیلی در دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری انجام شد. روش: این پژوهش نیمه‌‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و پیگیری همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمام دانش‌آموزان مراجعه‌کننده به مرکز اختلال یادگیری آموزش و پرورش شهر بوشهر تشکیل می‌دادند. نمونه پژوهش شامل40 دانش‌آموز که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه (گروه آزمایش 20 نفر) و (گروه کنترل 20 نفر) به‌صورت تصادفی گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه درگیری تحصیلی، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی و پرسشنامه خوش‌بینی تحصیلی بود. گروه آزمایش به مدت نه جلسه 60 دقیقه‌ای و به‌صورت گروهی تحت آموزش شیوه نامه امید مبتنی بر نظریه اسنایدر قرار گرفت. داده‌های حاصل از پژوهش با آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد آموزش امید بر درگیری ‌شناختی(p≤0/001)، فرسودگی تحصیلی (p≤0/001) و خوش‌بینی تحصیلی (p≤0/001) در دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری اثر داشته و این تاثیر در مرحله پیگیری دو ماهه پایدار ماند. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های به‌دست‌آمده از مطالعه حاضر می‌توان نتیجه‌گیری کرد که آموزش امید می‌تواند به‌عنوان یک روش مداخله‌ای در بهبود درگیری تحصیلی، فرسودگی تحصیلی و خوش‌بینی تحصیلی دانش‌آموزان با اختلال یادگیری استفاده شود.

The Effectiveness of Hope Training on Academic Engagement, Academic Burnout and Academic Optimism in Students with Learning Disorder

Objective: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of hope training on academic engagement, academic burnout and academic optimism in students with learning disorder. Method: This study was a semiexperimental design with pretestposttest, control group and followup period. The study population consisted of all students referring to the Center for Learning Disabilities of Boushehr Province. The research sample consisted of 40 students who were selected by available sampling method and randomly assigned to the two groups of experimental and control. The measurement tools were Academic Engagement, Academic Burnout and Questionnaire. The experimental group received 9 sessions (60 minutes each) of group training of Snyder #39;s Theory of Hope Protocol. For statistical data analysis, mixed variance analysis with repeated measures design was used. Results: The results showed that hope training had an effect on academic engagement (p le;0/001), academic burnout (p le;0/001) and academic optimism (p le;0/001) in students with learning disorder. This effect remained unchanged in the twomonth followup phase. Conclusion: Hope training, as an effective and functional intervention, could be used to improve academic engagement, academic burnout and academic optimism in students with learning disorder.