مقایسه اثر اسنارک (تداعی عدد- مکان) در نوجوانان مبتلا به اختلال بیش‌ فعالی، نقص توجه و نوجوانان عادی

هدف: این پژوهش با هدف مقایسه اثر اسنارک و بررسی بازنمایی عدد مکان در نوجوانان ایرانی مبتلا به اختلال بیش فعالی، اختلال نقص توجه و نوجوانان بدون اختلال طراحی و انجام شد. روش: طرح پژوهش توصیفی، از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری نوجوانان 10 تا 15 ساله شهر تهران و گروه نمونه شامل 30 فرد مبتلا به اختلال بیش فعالی، 30 فرد مبتلا به اختلال نقص توجه و30 نوجوان بدون اختلال بودند که با روش نمونه گیری به‌صورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. همه این افراد تکلیف بزرگی اعداد (جورجز، 2017) را اجرا کردند و به آن پاسخ دادند. یافته ها: نتایج نشان داد که اثر اسنارک در نوجوانان عادی و مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه وجود دارد، به صورتی که بیشترین مقدار اسنارک در افراد مبتلا به بیش فعالی و کمترین مقدار مربوط به افراد عادی است. این اثر به شکل بازنمایی اعداد کوچک در سمت راست و بازنمایی اعداد بزرگ در سمت چپ دیده می شود. همچنین گروه سالم بیش‌ترین پاسخ های صحیح و گروه دارای نقص توجه، کمترین تعداد پاسخ های صحیح را داده اند. زمان واکنش گروه نقص توجه نیز بیش‌ترین و زمان واکنش گروه بیش فعال کمترین مقدار بوده است. نتیجه گیری: این نتایج نخست مشخص می کند که اثر اسنارک معکوس در فارسی‌زبانان ایرانی وجود دارد و همچنین نشان‌دهنده بزرگ‌تر‌بودن اثر اسنارک در افراد مبتلا به اختلال بیش‌فعالی نقص توجه است.

Comparison of SNARC Effect (Spatial-Numerical Association) in Adolescents with ADHD, and Attention Deficit Disorder and Normal Adolescents

Objective: The aim of this study was to compare the effect of SNARC between people with hyperactivity, and attention deficit and healthy people in Iranian adolescents. Method: The research design was descriptive and causalcomparative. Statistical populations of the study were 1015 years old adolescents of Tehran. The sample group consisted of 30 individuals with hyperactivity, 30 individuals with attentiondeficit, and 30 normal individuals who were selected by convenience and targeted manner sampling method. All of them responded to Magnitude Judgment Task (Georges, 2017). Results: The results showed the significant effect of SANRC in adolescents with the hyperactivity, group attentiondeficit, and normal people, so that the highest amount was in hyperactivity and the lowest amount was in the normal group. This effect was seen as a representation of small numbers on the right side, and large numbers on the left side. Also the normal group gave the most correct answers and the attentiondeficit group gave the least number of correct answers. The reaction time of the attentiondeficit group was the highest, and the hyperactive group had the lowest. Conclusion: These results imply that SANRS has an inverse reaction time. effect in Persianspeaking Iranians, and a greater effect in people with ADHD disorder.