بررسی تاثیر برنامه‌ توانبخشی مبتنی بر روش حرکتی اسپارک بر مهارت‌های حرکتی و هوش‌هیجانی در دانش‌آموزان با آسیب بینایی شهر اصفهان

هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی برنامه‌ توان‌بخشی مبتنی بر روش حرکتی اسپارک بر مهارت‌های حرکتی و هوش هیجانی در دانش‌آموزان با آسیب بینایی شهر اصفهان در سال 1399 انجام شد. روش: در این پژوهش نیمه‌تجربی که به‌صورت پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد، 30 نفر از دانش‌آموزان با آسیب بینایی شهر اصفهان با میانگین سن 12.17 سال با استفاده از شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی به 2 گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. برنامه توانبخشی مبتنی بر فعالیت های بدنی برگرفته از روش حرکتی اسپارک به مدت 8 هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 60 دقیقه روی گروه آزمایش اجرا شد. گروه کنترل در این مدت در برنامه تمرینی شرکت نداشتند. در آغاز و انتهای برنامه توانبخشی، شاخص‌های مهارت‌های حرکتی و هوش‌هیجانی در هر دو گروه در شرایطی مشابه با استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد هوش‌هیجانی شات و همکاران (1998) و آزمون تبحر حرکتی برونینکساوزرتسکی (1972) برآورد شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تحلیل کواریانس چند‌متغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که برنامه‌های توانبخشی مبتنی بر فعالیت‌‌ بدنی بر شاخص‌های مهارت‌های حرکتی در دانش‌آموزان با آسیب ‌بینایی شهر اصفهان تاثیر معناداری داشت (0.05≥p ). همچنین تاثیر برنامه تمرینی بر هوش ‌هیجانی آزمودنی‌ها معنادار بود (0.05≥p). نتیجه‌گیری: این یافته‌ها نشان می‌دهد که برنامه‌های توانبخشی مبتنی بر فعالیت‌ بدنی بر مهارت‌های حرکتی و هوش‌هیجانی در دانش‌آموزان با آسیب بینایی موثر است. از‌این‌رو پیشنهاد می‌شود تا دست‌اندرکاران آسیب‌دیدگان بینایی، مربیان، والدین و ورزشکاران کم‌بینا از این روش برای پیشرفت و بهبود اجراهای ورزشی و هوش‌هیجانی استفاده کنند.

An Investigating of the Effect of Rehabilitation Program Based on Spark Motor Method on Motor Skills and Emotional Intelligence in Students with Visual Impairment in Isfahan

Objective: The purpose of this study was to investigate the effect of rehabilitation program based on Spark motor method on the motor skills and emotional intelligence of students with visual impairment in Isfahan in 2020. Method: In this quasiexperimental study, which was performed as a pretestposttest with a control group, 30 students with visual impairment in Isfahan (mean age 12.17 years) were selected by using available sampling method. Then randomly divided into two groups of experimental (n=15) and control (n=15). The rehabilitation program based on physical activity (Spark movement method) was performed for eight weeks, three sessions per week and 60 minutes each session for the experimental group. The control group did not receive any exercise during this period. At the beginning and the end of the rehabilitation program, motor indexes and emotional intelligence skills in both groups were evaluated using the standard emotional intelligence shot questionnaire (Shot et al. 1998) and BruninksOseretsky test of motor proficiency (1972) in similar conditions. Data were analyzed using covariance and multivariate covariance analyses. Results: The results showed that physical activitybased rehabilitation programs had a significant effect on motor skills indices in students with visual impairment in Isfahan (P le;0.05). Also the effect of exercise program on emotional intelligence was significant (P le;0.05). Conclusion: The research findings indicated that physical activitybased rehabilitation programs are effective on motor skills and emotional intelligence indices in students with visual impairments. Therefore, it is recommended that visually impaired practitioners, coaches, parents, and comedians use this method to develop and improve student rsquo;s sports performance and intelligence.