تاثیر برنامه‌ حرکتی اسپارک و بازی های بومی و محلی بر تبحر حرکتی و رشد اجتماعی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی

هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر برنامه حرکتی اسپارک و بازی های بومی‌محلی بر تبحر حرکتی و رشد اجتماعی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی بود. روش: این پژوهش از نوع کاربردی است که برای انجام آن از روش تحقیق نیمه تجربی بهره گرفته شده است. بدین منظور از بین 1288 دانش آموز ابتدایی دختر و پسر شهرستان پیرانشهر، 36 کودک (7 تا 10 ساله) مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی با استفاده از سیاهه اختلال هماهنگی رشدی ویژه والدین، سیاهه مشاهده حرکتی مخصوص آموزگاران غربال شدند و بطور تصادفی به سه گروه12 نفره تقسیم شدند. گروه های آزمایشی به مدت 4 هفته و هر هفته 4 جلسه به اجرای برنامه های تمرینی (برنامه تمرینی اسپارک و بازی های بومی‌محلی) پرداختند. ابزار مورد استفاده آزمون تبحر حرکتی برونینکساوزرتسکی، آزمون وکسلر و پرسشنامه رشد اجتماعی واینلند بود. آزمون تی همبسته و تحلیل واریانس یک طرفه جهت تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین پیش آزمون و پس آزمون در گروه های تمرین اسپارک و بازی بومی‌محلی وجود داشت. همچنین نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که اجرای گروه تمرین اسپارک و گروه بازی های بومی‌محلی در آزمون تبحر حرکتی و رشد اجتماعی تفاوت معناداری با گروه کنترل داشت. بطوریکه برنامه حرکتی اسپارک تاثیر بیشتری بر بهبود تبحر حرکتی و بازی های بومی‌محلی تاثیر بیشتری بر بهبود رشد اجتماعی این کودکان داشت. نتیجه گیری: این یافته ها پیشنهاد می نماید که از برنامه تمرینی اسپارک و بازی های بومی‌محلی جهت بهبود تبحر حرکتی و رشد اجتماعی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی استفاده گردد.

Effect of Spark and traditional games on motor proficiency and social growth in children with Developmental Coordination Disorder

Objective: the aim of this study was to study the effect of Spark and traditional games on motor proficiency and social growth in children with Developmental Coordination Disorder (DCD). Methods: This quasiexperimental study, 1288 Piranshahr primary school students were screened using the parent Developmental Coordination Disorder list and teachers log Saw motor that 36 children with DCD boys and girls (7 to 10 years) were divided randomly into three groups with 12 participant (one control and two experimental groups). The experimental groups exercised for four sessions per week for 4 weeks (Spark and traditional games). The measurement tools were Brvnynkz Oseretsky motor proficiency test (BOTMP), the Wechsler test and Vineland Social Maturity Scale (Vineland), respectively. The depended t test and analysis of variance were used. Results: The results showed that both groups Spark program and traditional games in motor proficiency had a significant difference between pre and posttest. Also the Tuky test showed that the Spark program and traditional games had a significant difference with control group. So that the Spark program had a greater impact on improving motor proficiency and traditional games had a greater impact on improving the social development. Conclusions: This finding emphasized that the Spark program and traditional games, can improve motor proficiency and social development of children with developmental coordination disorder.