مقایسه اثر بازی های حرکتی گروهی و انفرادی در محیط کودک محور و معلم محور بر عملکرد حرکتی ورفتار سازشی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر

هدف: هدف بررسی اثر بازی فردی و گروهی در محیط آموزشی معلم‌محور و کودک‌محور بر ارزیابی عملکرد حرکتی و رفتار سازشی کودکان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر بود. روش: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی و میدانی و طرح آن به روش پیش‌آزمون و پس‌آزمون انجام شده است. شرکت‌کنندگان در این پژوهش تعداد40 کودک کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر (21 دختر و 19 پسر) با دامنه سنی 7 تا 10 سال با ضریب هوشی50 تا 70 شهر گنبد شرکت داشتند که بر‌اساس پرسشنامه رفتار سازشی راتر (نورم ایران)، افرادی که نمره 45 و کمتر به دست آوردند، دارای شرایط شرکت در این پژوهش شدند. شرکت‌کنندگان به ‌صورت تصادفی در چهار گروه 10 نفره دو گروه انفرادی در محیط آموزشی معلم‌محور و کودک‌محور و دو گروه جمعی در محیط آموزشی معلم‌محور و کودک‌محور تقسیم شدند. رشد حرکتی کودکان کم‌توان ذهنی با استفاده از آزمون mabc2 ارزیابی شد. مداخله‌ای به مدت شش هفته از بازی‌های حرکتی دبستانی در دو محیط آموزشی معلم‌محور و کودک‌محور به مدت دو روز در هفته و در طول دوازده جلسه انجام شد. برای آزمون فرضیه پژوهش از تحلیل واریانس -کوواریانس یک‌‌راهه استفاده‌ شده است. تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 22 انجام شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد تاثیر بازی حرکتی انفرادی و گروهی در دو محیط آموزشی کودک‌محور و معلم‌محور بر عملکرد حرکتی و رفتاری در کودکان کم‌‌توان ذهنی آموزش‌پذیر معنادار بوده است و عملکرد حرکتی در گروه‌های کودک‌محور و معلم‌محور در مرحله پس‌آزمون بهتر از پیش‌آزمون بود. نتیجه‌گیری: بازی حرکتی به‌ صورت گروهی در شرایط مربی‌محور سبب عملکرد بهتر نسبت به بازی حرکتی به ‌صورت انفرادی و در شرایط کودک‌محور می‌شود. رفتار سازشی در افرادی که به‌ صورت گروهی تمرین کرده بودند، بهتر از افرادی بود که به ‌صورت انفرادی تمرین کردند.

Effect of individual and Group Play in Teacher-Centered and Child-Centered Educational Environment on the Assessment bf Motor Performance and Adaptive Behavior of Mentally Retarded Children

Objective: The purpose of this study was to investigate the effect of individual and group play teachercentered and childcentered educational environment on the assessment of motor performance and adaptive behavior of mentally retarded children. Method: participants were children with intellectual disabilities (21 girls and 19 boys) aged710 years Gonbad City who were ratedad having a score of 45 and less basedon Rutter rsquo;s behavioral questionare (Norm of Iran and IQ range of 5070. The were randomly divided into four groups of 10(two groups as teachercentered and childcentered playing by group, and two groups as as teachercentered and childcentered playing individually). Were engaged in the school motor play program (in group or individually and in childcentered enviornments or teachercentered) in six weeks, two days a week, and in 12 sessions. Data were analyzed using SPSS software. One -way analysis of ANACOVA was used to test the research hypothesis. Result: The result showed that the effect of individual or group motor play in two childcentered or teacher centered educational environments motor performance of children with mental retardation was significant motor performance were better in posttest compare to pre test. Also, all groups showed less disturbed adaptive behavior in the post test stage. Conclusion: It was also found that the group playing as a team with coachcentered pedagogue performed functionaly better than the group playing individually with child centererd pedagogue. Adaptive behavior was better in the group who practiced by team compared with the groups who practiced individually.