تاثیر روش مداخله‌ای تحریک دهلیزی در بهبود مهارت‌های حرکتی کودکان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر با اختلال هماهنگی رشدی

هدف: کودکان احتیاج به تحریک‌های حسی مناسب دارند. تحریک‌های حسی مناسب باعث رشد، بهبود مهارت‌های حرکتی و کفایت‌های تحصیلی کودکان می‌شود که از جمله این تحریک‌ها، تحریک دهلیزی است. بسیاری از کودکان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر هماهنگی ضعیف حرکتی تعادلی و مشکلات مربوط به مهارت‌های حرکتی دارند که بعضی از این کودکان به‌عنوان مبتلایان به اختلال هماهنگی رشدی شناخته می‌شوند. در همین راستا هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تحریک دهلیزی در بهبود مهارت‌های حرکتی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی با اختلال هماهنگی رشدی است. روش: روش پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی (طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه) بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کل دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر شهر اصفهان در مقطع ابتدایی بود که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای تعداد 30 دانش‌آموز با استفاده از سیاهه اختلال هماهنگی رشدی (dcdq,07) غربال شده و به روش تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جاگماری شدند. ابزار این پژوهش مقیاس رشد حرکتی لینکن اوزرتسکی و سیاهه اختلال هماهنگی رشدی (dcdq,07) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری t مستقل و تحلیل کوواریانس تک‌متغیری (mancova) تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: روش مداخله‌ای تحریک دهلیزی بر بهبود مهارت‌های حرکتی این کودکان موثر بود (p<0.001). نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که روش مداخله‌ای تحریک دهلیزی در بهبود مهارت‌های حرکتی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی با اختلال هماهنگی رشدی موثر بوده است. بنابراین استفاده از این روش به‌عنوان روشی در بهبود برای بخشی از مشکلات حرکتی این کودکان پیشنهاد می‌شود.

Effectiveness of Vestibular Stimulation on Improving Motor Skills in Educable Mental Retardation Children with Developmental Coordination Disorder

Objective: Children need proper sensory stimulation. proper sensory stimulation promotes the development and improvement of childrenchr('39')s motor skills and competence. Among these stimulations is vestibular stimulation. Many of educable children wih mentally disability have poor motor coordination and balance. some of these children, developmental coordination disorder (DCD). The aim of the present study was to evaluate the effectiveness of vestibular stimulation on improving motor skills in educable mental retardation children with DCD. Method: This study is a quasiexperimental (pretest, posttest control group) desing. The statistical population of this study included all children with educable mentally disability in elementary schools in Isfahan City. The sample included 30 children who were randomly selected from one dualshift school. Then they were randomly assigned into two equal groups: experimental and control. The tools used in this study were: Lincolen Osertsky Motor test and Developmental Coordination Disorder List (DCDQ,07; Wilson, 2007). Data were analyzed using Independent ttest and Mancova statistical method. Results: Statistically significant differences were observed in motor skills (fine and gross) improvement in children with educable mental retardation using vestibular stimulation (P<0.001). Conclusion: Vestibular stimulation therapy has important positive effects on ability to improve motor skills in children with mental retardation with DCD. Our results also showed that vestibular stimulation therapy can significantly increase the motor skills perception development in educable mental retardation children.