بررسی اثر نوروفیدبک بر همدلی شناختی و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در نوجوانان بیش‌فعال (adhd)

هدف: اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی (adhd) الگوی پایدار کاهش توجه، بیش‌فعالی و رفتارهای تکانشی است که کنش فرد را در خانه و جامعه مختل می‌سازد. هدف کلی پژوهش حاضر بررسی اثر درمان نوروفیدبک بر همدلی شناختی و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در نوجوانان مبتلابه اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی‌(adhd) بود. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و طرح پژوهشی شبه‌آزمایشی و یک کارآزمایی بالینی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل کلیه نوجوانان بیش‌فعال مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهر واقع در شهر تهران بود. نمونه آماری به صورت در دسترس هدفمند 16 نفر به انتخاب و به شیوه تصادفی ساده در دو گروه‌ نوروفیدبک وگروه گواه هشت نفره جایگزین شدند. درمان نوروفیدبک براساس پروتکل آلفا/ تتا طی 16 هفته و هر هفته دو جلسه (30 دقیقه) اجرا شد. ابزار این پژوهش پرسشنامه تشخیصی کوتاه اختلال بیش‌فعالی-کم‌توجهی بزرگ‌سالان کانرز، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (cerq) و مقیاس خودسنجی همدلی شناختی بود. برای تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها در بخش آمار توصیفی از شاخص‌های میانگین، فراوانی و انحراف معیار و در بخش تحلیل آمار استنباطی، برای آزمون سوال‌ها و تجزیه و تحلیل یافته‌های پژوهش، از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که همدلی شناختی و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بین گروه نوروفیدبک و گروه گواه در پیش‌آزمون و پس‌آزمون اختلاف معنی‌داری وجود داشت ولی ثبات قابل توجهی برای این درمان در مرحله پیگیری مشاهده نشد(05/0p le;). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج توصیه می‌شود اصول و مفاهیم درمان نوروفیدبک (که در‌واقع تایید میزان تاثیر آن در جامعه ایرانی است) برای مشاوران مدارس و خانواده در حد یک ماموریت آموزشی و تکلیف اجرایی در نظر گرفته شود و در کارگروه‌های تخصصی و کارگاه‌های آموزشی و جلسه‌های توانمندسازی، تحلیل و تفسیر شده تا با یادگیری آن بتوانند در جهت کمک به دانش‌آموزان بیش‌فعال و خانواده‌های آنان استفاده کنند.

Effectiveness of Neurofeedback on Cognitive Empathy and Cognitive Emotion Regulation in Adolescents with Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD)

Objective: AttentionDeficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) is a consistent pattern of attention deficit hyperactivity disorder and impulsivity behaviors that disrupts individualchr('39')s action at home and society. The main aim of this study was to evaluate the effectiveness of neurofeedback on cognitive empathy and cognitive emotion regulation in adolescents with ADHD. Method: This applied study has a quasiexperimental design with pretest, posttest, and followup with a control group. The statistical population was adolescents with ADHD who referred to the counseling clinics in Tehran. They were selected through a purposeful convenience sampling method in 16 adolescents and randomly assigned into two groups of experimental and control (n=8). Neurofeedback treatment protocols were conducted based on the alpha/theta protocol for 16 weeks, two sessions per week (30minute). The instrument of this study was Conner rsquo;s Adult ADHD Rating Scale Selfreport form, Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (CERQ), and the Empathy Selfassessment Scale. To analyze the data, the descriptive statistics, mean, frequency, standard deviation, the inferential statistics, repeated measure, and ANOVA were provided to test research questions. Results: The results showed that there was a significant difference between the neurofeedback group and the control group in the pretest and posttest in cognitive empathy and cognitive emotion regulation but no significant stability was observed in the followup stage (p le;0.05). Conclusion: According to the results, it is recommended that the principles and concepts of the neurofeedback, which in fact, this study confirmed their impact in Iranian society, should be considered as a training and executive duty for school and family advisers in empowerment, analysis, and interpretation in workshops and meetings so that they can use these methods to help students with ADHD and their families through learning process.