مقایسه توانایی بازشناسی هیجان چهره در افراد ناشنوا، کم‌شنوا و عادی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه بازشناسی توانایی هیجان‌ها در دانش‌آموزان عادی، نیمه‌شنوا و ناشنوای 14 تا 20 ساله شهر مشهد انجام شده است. روش: این پژوهش کاربردی و از نوع علی مقایسه‌ای است. برای انجام این پژوهش تعداد 105 دانش آموز به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای (بر‌حسب جنسیت و معلولیت) انتخاب و در سه گروه 35 نفره عادی، ناشنوا و کم‌شنوا گمارده شدند. در این مطالعه از نسخه تغییر‌یافته آزمون بازشناسی چهره بنتون (1978) استفاده شده است که چهار زیر‌مقیاس غم، خشم، شادی و ترس را می‌سنجد. یافته ها: تحلیل واریانس یک راهه و چند‌متغیره نشان داد که در مولفه های بازشناسی هیجان شادی فقط بین گروه ناشنوا و گروه عادی تفاوت معنادار وجود دارد. در مولفه های بازشناسی هیجان خشم، بازشناسی هیجان ترس و بازشناسی هیجان غم و نمره کل بازشناسی هیجان بین گروه عادی با دو گروه کم شنوا و ناشنوا تفاوت معنادار وجود دارد. بین گروه کم شنوا و ناشنوا در هیچکدام از چهار مولفه تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: دانش‌آموزان ناشنوا و کم‌شنوا در درک و پردازش حالت‌های هیجانی غم، خشم و ترس به دلیل اینکه تشخیص اینگونه هیجان‌ها نیاز به استفاده از بازنمایی‌های ذهنی بیشتری دارد، ضعیف‌تر عمل می‌کنند.

Comparison of Facial Emotion Recognition Ability among Deaf, Semi- deaf and Normal Hearing People

Objective: This study aimed to assess and compare the Facial Emotion Recognition Ability of deaf, semideaf and normal hearing students (aged 14 -20 years) in Mashhad. Method: This research is an applied research and of comparative causal type. In order to conduct the research, 105 students were selected by stratified random sampling (By gender and disability) and assigned to normal, semideaf, and deaf groups. In this explanatory study, an alternative version of Benton facial recognition test was used; assesing four subscales anger, sadness, happiness and fear. Results: Oneway and multivariate analysis of variance showed that there is a significant difference in the components of happiness emotion recognition only between the deaf and normal group. There is a significant difference between the normal, deaf and semideaf group in the component of anger, fear and sad emotion recognition and total emotion recognition score. There was no significant difference between the deaf and semideaf group in any of the four components. Conclusion: Deaf and semideaf students are less likely to understand and process emotional states of sadness, anger, and fear because recognizing such emotions requires the use of more mental representations.