کاهش فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان با ناتوانی‌های یادگیری از راه آموزش بازآموزی اسنادی، تنظیم هیجانی و حل ‌مسئله شناختی- اجتماعی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله بازآموزی اسنادی، تنظیم هیجانی و حل ‌مسئله شناختی اجتماعی بر کاهش فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری ابتدایی شهر تهران انجام شد. روش: این مطالعه از نوع نیمه‌آزمایشی همراه با مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و دوره پیگیری بود. 40 دانش‌آموز با ناتوانی یادگیری 8 تا 12 ساله به روش تصادفی ساده انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند. آموزش‌های بازآموزی اسنادی، تنظیم هیجانی و حل ‌مسئله شناختی اجتماعی در 8 جلسه یک ساعته، به سه گروه آزمایش ارائه شد. از پرسش‌نامه‌ فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (1997) در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: آموزش‌های بازآموزی اسنادی، تنظیم هیجانی و حل ‌مسئله شناختی اجتماعی باعث کاهش معنا‌دار فرسودگی تحصیلی شد. با این تفاوت که برنامه آموزشی بازآموزی اسنادی در کاهش فرسودگی تحصیلی موفق‌تر از برنامه‌های آموزشی تنظیم هیجانی و حل ‌مسئله شناختی اجتماعی بود. نتیجه‌گیری: برنامه‌های آموزشی که از رویکرد شناختی اجتماعی بندورا برای طراحی بسته‌های آموزشی بهره می‌گیرند، تاثیرات معنی‌دار بیشتری دارند. بنابراین، استفاده از نتایج پژوهش در طراحی برنامه‌های آموزشی پیشگیرانه و بهبود دستاوردهای آموزشی موثر است.

Reducing The Academic Burnout of Students with Learning Disabilities Through Attributional Retraining, Emotional Regulation, and Social Cognitive Problem Solving

Objective: The aim of this research was to investigate and compare the effectiveness of attributional retraining program, emotion regulation and cognitivesocial problem solving on reduction of academic burnout in students with early learning disabilities in Tehran. Method: This was a quasiexperimental study with pretestposttest and followup.The participants consisted of 40 students with learning disability aged 812 years.They were selected through simple random sampling and randomly divided into three experimental groups and one control group. Attributional retraining, emotion regulation and socialcognitive problem solving training were presented in eight sessions, each lasting 1 hour in the 3 experimental groups. Brosu et al. academic burnout questionnaire(1997) was used in the pretest, posttest, and followup stages. The data were analyzed using repeated measure. Result: The results showed that attributional retraining, emotion regulation and socialcognitive problem solving training caused a significant decrease in the students academic burnout. Attributional retraining program was more successful in decreasing the academic burnout than emotion regulation and cognitivesocial problem solving training program. Conclusion: Educational programs that use the social cognitive approach of Bandura in design educational packages have more significant effects. Therefore, the use of the present research results can be effective in the designing of preventive educational programs and improving educational achievements.