اثربخشی نمایش عروسکی بر اختلالات رفتاری دانش‌آموزان پسر کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر

هدف: هدف پژوهش حاضر، اثربخشی نمایش عروسکی بر اختلالات رفتاری دانش‌آموزان پسر کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر پایه اول ابتدایی شهرخرم‌آباد بود. روش: پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی و طرح به کار رفته در این پژوهش طرح پیش‌آزمونپس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان پسر کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر پایه اول مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 94-1393 در شهر خرم‌آباد بود که از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی ساده (مرحله‌ای)، ابتدا از دو ناحیه آموزش و پرورش شهر خرم‌آباد، ناحیه یک به‌طور تصادفی انتخاب شد و از بین دانش‌آموزان پایه اول مدارس استثنایی ناحیه مذکور، نمونه مورد نظر به صورت تصادفی انتخاب و در قالب گروه‌های آزمایش و گواه منتسب شد (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه). گروه آزمایش به مدت 12 جلسه سی دقیقه‌ای تحت اجرای نمایش عروسکی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر پرسشنامه اختلالات رفتاری راتر (فرم معلم) بود. یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که اجرای نمایش عروسکی بر کاهش اختلالات رفتاری دانش‌آموزان پسر کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر در سطح (0.002>p) و در خرده‌مولفه‌های پرخاشگریبیش‌فعالی در سطح (0.001>p)، اضطرابافسردگی در سطح (0.003>p)، ناسازگاری اجتماعی در سطح (0.001>p)، رفتارهای ضداجتماعی در سطح (0.001>p) و اختلال نارسایی توجه در سطح (0.001>p) تاثیر معنی‌داری دارد. نتیجه‌گیری: از مطالعه حاضر این گونه نتیجه‌گیری می‌شود که اجرای نمایش عروسکی در کاهش اختلالات رفتاری دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر تاثیر معنی‌داری داشته است.