سازوکار تاثیرگذاری توانایی زبانی بر مشکلات رفتاری کودکان با کاشت حلزون: نقش واسطه‌ای گفتار خصوصی و خودتنظیمی

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی پیش‌بینی مشکلات رفتاری کودکان با کاشت حلزون، بر اساس رشد زبان با نقش واسطه‌ای گفتار خصوصی و خودتنظیمی است. روش: در این مطالعه همبستگی، 114 کودک کاشت حلزون شده با دامنه سنی 3 تا 7 سال که حداقل یک سال از جراحی کاشت حلزون آنها گذشته است، با روش نمونه در دسترس انتخاب شدند. آزمون توانایی زبان، مقیاس گفتار خصوصی، مشاهده ساختارمند خودتنظیمی بر کودکان و پرسش‌نامه مشکلات رفتاری کودکان پیش‌دبستانی بر مادران آنها اجرا شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل مسیر استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که رشد زبان (b=0/60، p<0/01 ) 0.36 واریانس گفتار خصوصی را پیش‌بینی می‌کند. همچنین توانایی زبان (0.45=b، 0.01>p) و گفتار خصوصی (p<0/01 .b=0/28، ) توانایی پیش بینی 0.43 از پراکندگی خودتنظیمی را دارند و رشد زبان (0.23=b، 0.01>p)، با میانجی‌گری گفتار خصوصی (0.33=b ، p<0/01 ) و خودتنظیمی رفتاری (b=0/29، p<0/01) 53درصد واریانس مشکلات رفتاری را تبیین می‌کنند. نتیجه‌گیری: یافته‌ها حاکی از پیش‌بینی مشکلات رفتاری کودکان کاشت حلزون شده، بر اساس توانایی زبان و با نقش واسطه‌ای گفتار خصوصی و خودتنظیمی رفتاری است که می‌توانند در راستای کاهش مشکلات رفتاری در برنامه‌های پیشگیری و توانبخشی مورد توجه قرار گیرند.

Mechanism of Effect of Language Development on Behavioral Problems in Cochlear Implant Users: The Mediating Role of Private Speech and Self-Regulation

Objective: The main purpose of this study was to predict the behavioral problems of cochlear implant users by their language ability and secure attachment based on the mediating role of selfregulation. Method: In this correlational study, 114 cochlear implant users in the age range of 37 years for whom at least one year had passed since the implant surgery were selected via convenience sampling. A test of language ability and the Structured Observation of Behavioral Regulation were administered on children, and their mothers responded to the Private Speech Scale and Preschool Children Behavioral problems questionnaire. Path analysis was employed in order to analyze the data. Results: The results showed that language ability (b=0.60, p<0.01) predicted 36% of the variance of private speech. Also, language ability (b=0.45, p<0.01) and private speech (b=0.28, p<0.01) predicted 52% of selfregulation. Finally, language ability (b=0.23, p<0.01) with the mediating role of private speech (b=0.33, p<0/01) and selfregulation (b=0.29, p<0.01) predicted 43% of the variance of behavioral problems. Conclusion: Behavioral problems can be predicted by language ability, with the mediating role of private speech and selfregulation, in cochlear implant users. This result can apply in prediction and rehabilitation programs for reducing behavioral problems in the target group.