>
Fa   |   Ar   |   En
   مقایسه اثربخشی قصه‌درمانی و درمان روان‌نمایشگری بر خودتوانمندسازی اجتماعی و ناگویی هیجانی دانش‌آموزان دختر با اختلال یادگیری خاص  
   
نویسنده علی مرادی مهناز ,قربان شیرودی شهره ,خلعتبری جواد ,رحمانی محمدعلی
منبع كودكان استثنايي - 1398 - دوره : 19 - شماره : 1 - صفحه:27 -38
چکیده    هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی قصه‌درمانی و درمان روان‌نمایشگری بر خود توانمندسازی اجتماعی و ناگویی هیجانی دانش‌آموزان دختر با اختلال یادگیری خاص بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون پس‌آزمون و گروه گواه بود. نمونه مورد مطالعه شامل 48 نفر از دانش‌آموزان دختر پایه ششم با اختلال یادگیری خاص بود که در سال تحصیلی 97-96 شاغل به تحصیل بوده و توسط ﻣﻘﻴﺎس ﻫﻮش وﻛﺴﻠﺮ ﻛﻮدﻛﺎن و پرسش‌نامه مشکلات یادگیری کلورادو، تشخیص داده شده و اختلال آنها تایید شده است. افراد نمونه به روش تصادفی ساده انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه) قرار گرفتند. پس از تکمیل پرسش‌نامه خودتوانمندسازی اجتماعی و پرسش‌نامه ناگویی هیجانی ، مداخله قصه‌درمانی برای گروه آزمایشی اول به صورت 10جلسه یک ساعت و نیمه و مداخله روان‌نمایشگری برای گروه آزمایشی دوم به صورت 8 جلسه 2 ساعته انجام شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که در گروه‌های آزمایشی تحت درمان با قصه‌درمانی و روان‌نمایشگری، میزان خودتوانمندساری اجتماعی و ناگویی هیجانی تفاوت معناداری وجود دارد و با توجه به مقایسه تفاوت میانگین های دو گروه آزمایشی، در افزایش متغیر خودتوانمندسازی اجتماعی و در کاهش متغیر ناگویی هیجانی بیشترین تاثیر مربوط به قصه‌درمانی سپس روان‌نمایشگری است. نتیجه‌گیری: بر این اساس می‌توان نتیجه گرفت که قصه‌درمانی و روان‌نمایشگری می‌توانند به عنوان مداخلات تکمیلی در جهت کاهش و بهبود مشکلات روانشناختی دانش‌آموزان دختر دارای اختلال یادگیری خاص به کار گرفته شوند.
کلیدواژه قصه‌درمانی، درمان روان‌نمایشگری، خودتوانمندسازی اجتماعی، ناگویی هیجانی، اختلال یادگیری خاص
آدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن, گروه روان شناسی عمومی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن, گروه روان شناسی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن, گروه روان شناسی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن, گروه مشاوره, ایران
 
   Comparison of the Effectiveness of Narrative Therapy and Psychodrama in the Social Self-Empowerment and Alexithymia of Female Students with Specific Learning Disorders  
   
Authors Alimoradi Mahnaz ,Ghorban Shiroudi Shohreh ,Khalatbari Javad ,Rahmani Mohammad Ali
Abstract    Objective: The present study intended to compare the effectiveness of narrative therapy and psychodrama on the social selfempowerment and alexithymia of female students with specific learning disorders (SLD). Method: A quasiexperimental research design with pretest, posttest, and a control group was employed. The sample included 48 sixthgrade female students with SLD identified by Wechsler Intelligence Scale for Children (WISCIV) and the Colorado Learning Difficulties Questionnaire in 20172018. Using simple random sampling, the sample was selected and randomly assigned to three groups (two experimental groups and one control group). After completing the Social SelfEmpowerment Questionnaire and Alexithymia Questionnaire, the first experimental group received narrative therapy for 10 sessions of 1.5 hours, and the second experimental group received psychodrama for eight sessions of two hours. Results: The results demonstrated a significant difference between the experimental groups in terms of social selfempowerment and alexithymia. Comparing the differences between mean scores of the two experimental groups, narrative therapy and psychodrama showed the highest effect on increasing social selfempowerment and decreasing alexithymia, respectively. Conclusion: Narrative therapy and psychodrama can be utilized as complementary interventions for ameliorating the psychological problems of female students with SLD.
Keywords Narrative therapy ,psychodrama ,social self-empowerment ,alexithymia ,specific learning disorder
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved