اثربخشی الگوی طراحی آموزشی پنج مرحله‌ای (5e) بر خلاقیت و مشارکت اجتماعی کودکان کم‌توان ذهنی در شبکه‌های اجتماعی مجازی

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر یادگیری از راه شبکه‌های اجتماعی مجازی مبتنی بر الگوی طراحی آموزشی پنج مرحله‌ای (5e) بر خلاقیت و مشارکت اجتماعی کودکان کم‌توان ذهنی در درس علوم تجربی است. روش: روش پژوهش آزمایشی و طرح آزمایشی از نوع شبه آزمایشی با پیش‌آزمون پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمام دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی شهر کرج تشکیل می‌دادند که 225 نفر بودند و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی 34 نفر (17 نفر گروه کنترل و 17 نفر گروه آزمایش) به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه خلاقیت تورنس (1992) و پرسشنامه مشارکت اجتماعی یزدان‌پناه (1386) بود که پایایی آنها با روش آلفای کرونباخ به‌ترتیب با (0.70) و (0.92) تایید شد. تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی مستقل و تی وابسته انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که به‌کارگیری شبکه‌های اجتماعی مجازی مبتنی بر الگوی طراحی آموزشی پنج مرحله‌ای موجب افزایش خلاقیت و مشارکت اجتماعی کودکان کم‌توان ذهنی در درس علوم تجربی می‌شود (p<0/05). نتیجه‌گیری: استفاده از الگوی طراحی آموزشی پنج مرحله‌ای که متناسب با نیاز افراد کم‌توان ذهنی است، می‌تواند بر میزان خلاقیت و مشارکت فعال آنان در شبکه‌های اجتماعی مجازی تاثیرگذار باشد.

Effectiveness of 5E Educational Design Model on the Creativity and Social Participation of Mentally Retarded Children in Virtual Social Networks

Objective: The aim of this study was to determine the effect of learning through virtual social networks based on the 5E instructional design model on the creativity and social participation of mentally retarded children in the experimental sciences.Method:The research method was experimental and the experimental design was quasiexperimental with pretestposttest and control group The statistical population of the study consisted of all mentally retarded students of Karaj (225 students). Using random sampling, 34 individuals (17 control group and 17 in experimental group) were selected as statistical sample. The data collection tools were Torrance Creativity Questionnaire (1992) and Yazdanpanah Social Participation Questionnaire (2007). The reliability of the tools was confirmed by the Cronbachchr('39')s alpha (0.70) and (0.92), respectively. Data were analyzed using independent Ttest and PairedSamples Ttest. Results: The results showed that use of E5 educational design model. increased the creativity and social participation of mentally retarded children in experimental science (P <0.05). Conclusion: Use of E5 educational design model that is tailored to the needs of mentally retarded children can impact their creativity and active participation in virtual social networks.