بررسی برنامه درسی تربیت بدنی دانش‌آموزانِ کم‌توان‌ ذهنی از دیدگاه کارشناسان

هدف: هدف این تحقیق، بررسی برنامه درسی تربیت بدنی دانش آموزانِ کم توان ذهنی است. روش: روش این تحقیق، پیمایشی از نوع توصیفی است. جامعه آماری تحقیق 375 نفر از کارشناسان آموزش و پرورش استثنایی استان مرکزی است. 197 نفر، براساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان، به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه با پایایی 90/0 بود. برای تحلیل داده ها از محاسبه فراوانی، ا درصد و آزمونهای خی دو و کروسکال والیس استفاده شد. یافته ها: تحلیلِ دیدگاهِهای کارشناسان آموزش و پرورش استثنایی استان مرکزی نشان می دهند که وضعیت تعریف و تدوین اهداف درس تربیت بدنی دانش آموزان کم توان ذهنی بسیار نامطلوب(68.6%)، وضعیت محتوای رسمی(90.9%) و غیررسمی(39.6%) این درس نامناسب، شیوه تدریس درس تربیت بدنی(40.9%)، و دانش تخصصی معلمان تربیت بدنی(34.3%)، نامناسب و نامطلوب است. همچنین، آنها میزان ساعات درس تربیت بدنی را با نیازهای دانش آموزان کم توان ذهنی متناسب و کافی نمی دانند(59.4%). مهم ترین راهکارهای اصلاحی برنامه درسی تربیت بدنی دانش آموزان کم توان ذهنی از دیدگاهِ کارشناسان، 1)تعریف و تدوین فلسفه و اهداف درس تربیت بدنی، 2)تدوین کتاب درسی، جزوه ها، و لوحهای آموزشی و کمک آموزشی تربیت بدنی، 3)به کارگیری نیروی متخصص تربیت بدنی استثنایی عنوان شده است. نتیجه گیری: تدوین و تعریف فلسفه، اهداف، و محتوای درس تربیت بدنی، به کارگیری نیروی انسانی متخصصِ تربیت بدنی استثنایی، و نظارت بر حُسن اجرای این درس، مهم ترین پیشنهادهای این تحقیق هستند.

Surveying Factors Affecting Physical Education Curriculum for Students with Mental Retardation and Providing Guidance

Objective: This research surveys the condition of the educational factors of physical education course program for students with mental retardation. Method: The population included 375 exceptional education professionals (managers, experts, and physical educators) from Markazi Province, among which 197 subjects were selected on the basis of Morgan sample size table, and through random cluster sampling. The means of data gathering was researchermade questionnaires, with a reliability of 0.90 calculated by Cronbach's alpha test. The collected data were analyzed utilizing frequency calculation, percent, chi;2, and KruskalWallis test. Results: The results display that the definition and development of the objectives of PE course for mentally retarded students is very inappropriate (68.6%), formal and informal content of the course of PE (respectively 90.9 and 39.6%), the method of teaching PE (40.9%), and the scientific and specialized knowledge of PE teachers (34.3%), are not satisfactory and appropriate. Furthermore, from the subjects' point of view, the quantity of the devoted hours to PE course is not proportionate with the needs of these students and is nor suitable and enough (59.4%). The research subjects suggest that the most important strategies for improving the PE course for students with mental retardation are respectively: (1) defining, developing, and explaining the philosophy and objectives of PE, (2) compiling course books, pamphlets, and educational/educational aids tables, proportionate with various needs, interests and disabilities, (3) employing exceptional physical educators. Conclusion: This study concludes that physical education course program for students with mental retardation requires to be revised and modified.