اثربخشی آموزش حل مساله گروهی بر مهارتهای اجتماعی دانش‌آموزان با آسیب بینایی

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش شیوه حل مسئله گروهی بر مهارتهای اجتماعی دانش آموزان با آسیب بینایی انجام شده است. روش: این پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمونپس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه مورد مطالعه را همه دانش آموزان دختر و پسر با آسیب بینایی مقطع راهنمایی مرکز ابابصیر اصفهان در سال تحصیلی 1387-1386 تشکیل می داد. نمونه پژوهش20 نفر از دانش آموزان با آسیب بینایی این مرکز بودند که به شیوه تصادفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و دو گروه کنترل تقسیم شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه حل مسئله هپنر و فرم معلم پرسشنامه مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت بود. از هر دو گروه، پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد و گروههای آزمایش در هشت جلسه 45 دقیقه ای تحت آموزش حل مسئله قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس تحلیل شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش شیوه حل مسئله گروهی،مهارتهای اجتماعی دانش آموزان با آسیب بینایی را به طور معناداری فزایش می دهد(0.0001= p) و باعث کاهش مشکلات رفتاری برون زاد می شود ( 0.0001 =p) و این آثار تا یک ماه پس از جلسات آموزشی تداوم داشته است ( 0.0001 =p). نتیجه گیری: از یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که شرکت دانش آموزان با آسیب بینایی در جلسات آموزشی حل مسئله، میزان مهارتهای اجتماعی آنان را افزایش و مشکلات رفتاری آنان را کاهش می دهد .

The Impact of Group Problem-Solving Training on Social Skills for Students with Visual Impairment

Objective: The purpose of this study was evaluating the impact of group problemsolving training on social skills for students with visual impairment. Method: This survey utilized a semiexperimental design with pretest and posttest and control group. The participants consisted of 20 randomly selected students with visual impairment studying at Ababasir Center in Isfahan, and assigned into experimental and control groups. The scale was teacher rsquo;s form of Social Skill Rating System of Gresham and Elliot. Data were analyzed with covariance analysis. Results: Results showed that the training of group problem solving could increase social skills in the students (P=0.0001), and decreased the externalizing behavior problems (P=0/0001). The analysis of follow up data showed that these effects continued for one month (P=0.0001). Conclusion: This research emphasizes that group problem solving can enhance the social skills, and decrease the externalizing problems in students with vision loss.