تاثیر قصه‌درمانی بر کاهش نشانه‌های اختلالهای اضطرابی دانش‌آموزان مضطرب پایه چهارم ابتدایی

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر قصه درمانی بر کاهش نشانه های اختلالهای اضطرابی و اختلال همبود در کودکان (109 ساله) بوده است. روش: بدین منظور در چارچوب روش پژوهشی نیمه آزمایشی 14 نفر از دانش آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی دارای اختلالهای اضطرابی به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. طرح پژوهشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده است. پرسشنامه علائم مرضی کودکان(csi4) مورد استفاده قرار گرفت. پس از انجام پیش آزمون، برنامه قصه درمانی به مدت 14 جلسه (هر جلسه به مدت90 دقیقه دوبار در هفته) برای گروه آزمایشی اجرا شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که نشانه های اختلالهای اضطرابی و اختلال همبود در کلّ آزمودنیها پس از قصه درمانی کاهش معنادار داشته است. نتیجه گیری: قصه درمانی موجب کاهش نشانه های اختلالهای اضطرابی در کودکان مضطرب شده است؛ بنابراین می توان قصه درمانی را به مثابه یک فن اثربخش برای درمان اختلالهای اضطرابی کودکی به کار برد.

The Impact of Narrative Therapy on Amelioration of Anxiety Disorder Symptoms in Forth Grade Students

Objective: The purpose of this research was to study the effect of narrative therapy on anxiety and comorbid disorders in children. Method: Utilizing a semiexperimental design, 14 forth grade female students with anxiety disorders were randomly assigned into two groups. All participants were evaluated by CSI4. Then, the narrative therapy was administered in 14 sessions (90 minutes, two times in a week) for the experimental group. Results: Narrative therapy could significantly ameliorate anxiety and comorbid disorders in all subjects. Conclusion: Narrative therapy could be applied as a therapeutic method to reduce the problems existing in anxiety disorder.