مقایسه برخی مولفه‌های حافظه دانش‌آموزان نابینا و بینا

هدف: تحقیق حاضر به منظور مقایسه برخی مولفه های حافظه دانش آموزان نابینا و بینا انجام شده است. روش: جامعه آماری این پژوهش همه دانش آموزان نابینا و همچنین دانش آموزان بینای 20 -16 ساله مشغول به تحصیل در دبیرستان های استان اردبیل در سال تحصیلی86 -85 بوده است. 15 نفر از دانش آموزان نابینای پسر در گروه اصلی و 15 نفر از دانش آموزان بینا نیز در گروه مقایسه قرار گرفتند و با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و چهار خرده آزمون کنترل ذهنی، حافظه منطقی، تکرار رو به جلو و معکوس و تداعی کلمات مقیاس حافظه وکسلر به صورت انفرادی و در محل آموزشگاه بر روی آنها اجرا شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری (manova) نشان داد که افراد نابینا در خرده آزمون های کنترل ذهنی، حافظه منطقی و تداعی کلمات، عملکرد بهتری نسبت به گروه بینا دارند. ولی در خرده آزمون تکرار رو به جلو و معکوس هیچ تفاوت معنی داری بین این دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: در مجموع یافته ها نشان دادند که افراد نابینا در مقایسه با افراد بینا، در تکالیفی که مستلزم مهارت های گوش دادن و تمرکز توجه است و به مقدار بیشتری به مهارت های اکتسابی نیاز دارد، توانایی زیادی نشان می دهند ولی توانایی های ذاتی مانند فراخنای حافظه کوتاه مدت این افراد، همانند افراد بیناست.

A Comparative Study on Memory of Students with and without Vision Loss

Objective: This research was conducted in order to comparing some memory components in Students with and without vision loss. Method: The sample consisted of 38 students aging 16 to 20, studying in Ardabil high schools. Utilizing Wechsler memory scale, mental control, logical memory, reversed repetition, and word association were evaluated. Results: MANOVA analysis revealed that students with vision loss had better abilities in mental control, logical memory, and word association subtests. No significant difference was observed for reverse repetition. Conclusion: We can probably conclude that students with vision loss show good capabilities on tasks requiring listening skills and attention.