برنامه‌های مداخله به موقع برای کودکان خردسال با نیاز‌های خاص، نظریه و کاربرد - الگویی برای ایران

برنامه های مداخله ای به موقع به منظور از میان بردن و یا کم کردن مشکلات بیولوژیکی و یا محیطی در کودکان خردسال با نیازهای خاص و یا در معرض خطر، مورد استفاده قرار می گیرند. از جمله مشکلات بیولوژیکی می توان به نارس بودن کودک، مشکلات تنفسی، آسیب های مغزی، مشکلات ژنتیکی، بیماری های عفونی، مسمومیت ها و تاثیر مواد اشاره نمود. عوامل محیطی که می توانند برای کودک خردسال مشکل ایجاد کنند و او را در معرض خطر ناتوانی قرار دهند نیز متعدد می باشند. از جمله: بی سوادی یا کم سوادی والدین، مشکلات اقتصادی و تغذیه ای، استرس خانواده، بزرگی خانوار و باورها و اعتقادات نادرست والدین در مورد رشد کودک. از آنجا که مغز کودکان خردسال به مراتب نسبت به مغز افراد بزرگسال از انعطاف پذیری بیشتری برای اصلاح ساختاری و یادگیری برخوردار است و نیز با توجه به اهمیت دوره حساس و اینکه همه والدین کودکان ناتوان قادر به آموزش دادن کودک خود نیستند و یا نحوه آموزش را نمی دانند، لذا فراهم سازی و اجرای برنامه های اصولی مداخله به موقع در ایران که از حمایت برخوردار باشند، برای این کودکان کاملاً ضروری به نظر می آید. با توجه به امکانات تخصصی موجود در ایران از جمله پزشکی کودکان، آموزش و پرورش استثنایی، گفتار درمانی، کار درمانی، فیزیوتراپی، آموزش پیش دبستانی و مددکاری اجتماعی، امکان فراهم سازی و اجرای اصولی این برنامه ها فراهم و میسر می باشد. در این مقاله علاوه بر مطالعه جزئیات مربوط به روش های مداخله به موقع، یک مدل از برنامه مداخله به موقع ارائه شده است که امکان اجرای آن در ایران فراهم می باشد.

Early Intervention Programs for Young Children with Special Needs, Theory and Practice - A Model for Iran

Early intervention programs are used to improve or decrease biological and environmental difficulties in. young children with special needs, or those children who are exposed to undesired environmental factors. Biological difficulties include: prematurely, respiratory problems, brain damage, genetic problems, infectious diseases, toxins and drugs. The environmental factors which may expose the young children to the risk of disability are: parental illiteracy, economic and nutrition problems, family stress, large size of family and incorrect beliefs about child rearing methods. Since young children's brains have more plasticity and are more adjustable to change and learning as compared with adults' brains, regarding the importance of critical period of development, and considering that all parents are not capable of giving proper instructions to their children, it is necessary to contrive and execute effective early intervention programs for at risk children. Due to the availability of medical facilities, special education, speech therapy, occupational therapy, physiotherapy, preschool education and social work in Iran, contriving and effective execution of these programs are quite possible. In addition to investigating the details of early intervention programs, this article presents a model of early intervention program which is specifically appropriate for administration in Iran.