تاثیر تلفیق محدودیت درمانی با آموزش فشرده دودستی بر مهارتهای حرکتی ظریف کودکان با فلج مغزی نیمه بدن 10-5 ساله

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی مقایسه تاثیر تلفیق محدودیت درمانی با درمان فشرده دو دستی بر مهارتهای حرکتی ظریف اندام فوقانی کودکان با فلج مغزی نیمه بدن 10-5 ساله است.روش: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر 25 کودک 120-60 ماهه صورت گرفت. شرکت کنندگان به روش تصادفی ساده به دو گروه مداخله وکنترل تقسیم شدند. برای گروه کنترل، خدمات رایج کاردرمانی ارائه شد و گروه مداخله علاوه بر آن، تلفیق محدودیت درمانی و درمان فشرده دو دستی را نیز دریافت کردند.مداخله به شکل انجام تکالیف خاص به وسیله اندام مبتلا، با اعمال محدودیت در اندام فوقانی سالم با اسلینگ ( به مدت 3 ساعت) و سپس انجام آن تکالیف با هر دو دست بدون اسلینگ )به مدت 3 ساعت( بود .مداخله دو هفته متوالی (10 روز) انجام شد. مهارتهای حرکتی ظریف و تون عضلانی کودکان با آزمون برونینکس ازرتسکی و آزمون اصلاح شده آشورت پیش و پس از مداخله مورد سنجش قرار گرفت.یافته ها: تفاوت معناداری در مهارتهای حرکتی ظریف بین دو گروه کنترل و مداخله وجود داشت (p<0/05). اما در میزان اسپاستیسیته عضلانی تفاوت معناداری وجود نداشت (p>0/05).نتیجه گیری: یافته ها حاکی از تاثیر تلفیق محدودیت درمانی با درمان فشرده دو دستی بر بهبود مهارتهای حرکتی ظریف کودکان با فلج مغزی نیمه بدن است.

Effectiveness of Combination of Constraint Induced Movement Therapy with Bimanual Intensive Therapy on Fine Motor Skills in Children with Hemiplegic Cerebral Palsy

Objective: The aim of this study was to investigate the effectiveness of combination of constraint induced movement therapy and bimanual intensive therapy on fine motor skills of children with hemiplegic cerebral palsy. Methods: In this RCT study, 25 children with hemiplegic cerebral palsy aged 60120 months participated they were assigned randomly into intervention and control groups. The children in control group received current occupational therapy intervention and children in intervention group were received a combination of constraint induced movement therapy and bimanual intensive therapy in addition to current occupational therapy. Each session was started with restraint on noninvolved upper extremity and practicing with the involved upper extremity for three hours and followed by bimanual intensive therapy for another three hours. This process lasted for 10 out of 12 consecutive days. Fine motor skills and muscle tone were assessed by BruininksOseretsky test and modified Ashworth scale, respectively. Result: Fine motor skills of these children in intervention group improved significantly (P<0/05), however the level of spasticity was not significantly different between these two groups (P>0/05). Conclusion: The findings suggest that combination of constraint induced movement therapy and bimanual intensive therapy could improve fine motor skills in the hemiplegic cerebral palsy children.