تاثیر برنامۀ پویش بر مهارت‌های اجتماعی و عزت نفس دانش‌ آموزان با مشکلات یادگیری

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان تاثیر برنامۀ پویش بر مهارت های اجتماعی و عزت نفس دانش آموزان با مشکلات یادگیری اجرا شد. روش: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمونپس آزمون با گروه گواه بود. در این پژوهش 30 نفر از دانش آموزان پایه های سوم تا پنجم دبستان که با مراجعه به بیمارستان امام حسین(ع) و کلینیک گوهر مهر تشخیص مشکلات یادگیری گرفته بودند با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. برنامۀ پویش طی 8 جلسۀ یک ساعت و نیمی در طول یک ماه (هر هفته دو جلسه) اجرا شد. برای ارزیابی اثربخشی برنامۀ آموزشی، آزمون عزت نفس کوپراسمیت و فرم دانش آموز و والدین مقیاس درجه بندی مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تحلیل یافته های پژوهش از تحلیل کوواریانس و تی همبسته استفاده گردید. یافته ها: یافته ها نشان دادند برنامۀ پویش برای گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه، افزایش معنادار سطح عزت نفس کل و زیرمقیاس عزت نفس تحصیلی را در پی داشته است ولی این برنامه در حیطۀ رشد اجتماعی بیانگر افزایش معنادار مهارت های اجتماعی گروه آزمایش نبوده و این نتیجه با برخی از پژوهش های پیشین هم راستا است. نتیجه گیری: بنابراین با توجه به نتایج این پژوهش و ضرورت افزایش عزت نفس کودکان با مشکلات یادگیری، می توان برنامۀ پویش را در مدارس و مراکز درمانی، جهت کمک به ارتقای سطح عزت نفس این کودکان، پیشنهاد نمود.

The Impact of Passport Program on Self-esteem and Social Skills of Students with Learning Problems

Objective: The aim of the present study was to examine the efficacy of Passport Program on selfesteem of students with learning problems. Method: The study design was quasiexperimental, with pretest, posttest and control group. In this study, available sampling method was used and the sample consisted of 30 primary school students in grades 3 to 5 referred to the Imam Hossein Hospital and Goharmehr Clinic for their learning problems. The subjects were randomly assigned to two experimental and control groups. Passport Program was conducted for an hour and thirty minutes a session, for a total of eight sessions (in one month). To evaluate the effectiveness of the training program, Cooper Smith SelfEsteem Inventory and Social Skills Rating System (SSRS) ndash; Student and Parent forms were utilized. Analysis of covariance and dependent Ttest were used to analyze the data. Results: The results indicated that the scores of the total selfesteem and the subscale of academic selfesteem increased significantly in the experimental group compared to the control group. On the other hand, the scores of the social skills did not increase significantly, and these results support some of the previous studies. At the end of the present research report, the possible reasons for the insignificant intervention findings on social skills are discussed. Conclusion: According to the results of this research and the necessity of increasing selfesteem of children with learning problems, it is suggested that the Passport Program can be used in the schools and health centers to help to improve the selfesteem of children with learning problems.