مهارت‌های اختصاصی پردازش عدد در دانش آموزان پسر با ناتوانی یادگیری ریاضی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی چگونگی پردازش عددی (شمارش و مقایسۀ اعداد با یکدیگر) بر اساس فرضیه های نقص عددی (نقص بازنمایی و دستیابی) و ارتباط آن با پیشرفت ریاضی در دانش آموزان ناتوان ریاضی انجام شد. روش: برای تحلیل داده ها در این پژوهش توصیفی مقایسه ای، از آزمون تی و تحلیل واریانس یک متغیره بهره گفته شد. این کار با استفاده از تکالیف مقایسه ای درهم (عدد و آرایه های نقطه ای)، غیرنمادین (آرایه های نقطه ای) و سرعت پردازش (تشخیص سریع یک تصویر) روی 42 دانش آموز پسر پایۀ پنجم ابتدایی با میانگین سنی 10.5سال که به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه هدف (با ناتوانی ریاضی) و مقایسه (بدون ناتوانی ریاضی) تقسیم شدند، انجام گرفت. یافته ها: در خطای هر سه تکلیف مقایسه ای بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده گردید، ولی هیچ تفاوت معناداری در زمان واکنش بین آنها دیده نشد. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد دانش آموزان ناتوان ریاضی در انجام این تکالیف ضعیف تر عمل می کنند و دچار خطاهای بیشتری می شوند. این یافته نه تنها از فرضیه های نقص بازنمایی و نقص دستیابی حمایت می کند، بلکه با فرضیۀ نقص کلی شناختی که بیان می کند کودکان ناتوان ریاضی در کارکردهای شناختی (حافظه کاری، حافظه معنایی و سرعت پردازش) نقص دارند، هم سو است.