بررسی غلظت بنزوات و سوربات در مواد غذایی مختلف در آذربایجان شرقی

مقدمه: بنزوات و سوربات برای جلوگیری از رشد میکروارگانیسم ها و برای افزایش ماندگاری مواد غذایی در اکثر محصولات غذایی استفاده میشوند. هدف از این مطالعه ارزیابی وضعیت آلودگی نمونه های موادغذایی به این دو نگهدارنده با تکنیک میکرواستخراج مایع – مایع پخشی و کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا بود. بنابراین در بین اقلام غذایی سعی شد که پرمصرف ترین آنها، همچنین مواد غذایی که مصرف بنزوات و سوربات در آنها هم مجاز و هم غیرمجاز میباشند انتخاب شوند. مواد و روش ها: هشت نوع ماده غذایی شامل نوشابه (n=15)، آب میوه (n=15)، دوغ (n=15)، شیر uht (n=15)، رب گوجه فرنگی (n=15)، سس کچاب (n=15)، کیک (n=15) و نان صنعتی (n=9) برای آنالیز بنزوات و سوربات انتخاب شدند. برای آنالیز نمونه ها از روش میکرواستخراج مایع – مایع پخشی همراه با کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا استفاده گردید. شرایط بهینه ای که برای روش میکرواستخراج مایع – مایع پخشی به دست آمده بود شامل: حجم نمونه ( 5 میلی لیتر)؛ حجم محلول استخراجی (کلروفرم، 250 میکرولیتر)؛ حجا محلول پخش شونده (استون، 1/2 میلی لیتر)، مقدار نمک به ازای هر 5 میلی لیتر حجم نمونه (0/75 گرم) و ph نمونه (4) بود. یافته ها: از 114 ماده غذایی آنالیز شده بنزوات در 107 نمونه (93/8 درصد) و سوربات در 60 نمونه در (52/6 درصد) شناسایی شد. مقدار بنزوات در نمونه ها از مقدار کمتر از 0/1 تا 1520 میکروگرم بر میلی لیتر متغیر بود و مقدار سوربات هم در دامنه 0/08-2305 میلی گرم در میلی لیتر قرار داشت. در بین نمونه های مواد غذایی؛ نمونه های نوشابه با مقدار بنزوات 1520 میکروگرم بر میلی لیتر و مقدار سوربات 24/9 درصد نمونه ها بالاتر از حد مجاز برای این دو نگهدارنده در استاندارد ملی بودند، که در این میان نمونههای نوشابه و دوغ بیشترین درصد تقلبات را داشتند. نتیجه گیری: به طور کلی مقدار سوربات و بنزوات در نوشابه ها، دوغ ها، آبمیوه ها، شیر uht، رب گوجه فرنگی و سس کچاب بیشتر از حد مجاز استاندارد ملی اما مقدار این دو نگهدارنده در نان های صنعتی و کیک ها کمتر از حد مجاز استاندارد ملی بودند.