بررسی عوامل موثر بر امنیت غذایی در خانوارهای کشاورز روستایی استان کهکیلویه و بویراحمد

مقدمه: امنیت غذایی خانواده به معنی دسترسی خانواده به غذای کافی سالم و مغذی برای اطمینان از دریافت حداقل مقدار نیاز ضروری اعضای خانواده می باشد، با توجه به اهمیت امنیت غذایی خانواده به عنوان عامل رشد و تکامل مناسب برای همه افراد خانواده و رسیدن آنها به شکوفایی و باروری در جامعه، مطالعه حاضر صورت گرفته است. مواد و روشها: این مطالعه به بررسی عوامل موثر بر وضعیت امنیت غذایی خانوار در میان خانوارهای کشاورز روستایی در استان پاسخ دهنده، که متشکل از 223 کهکیلویه و بویراحمد می پردازد. از روش نمونه برداری تصادفی ساده برای دستیابی به نمونه ای شامل سرپرست خانوارهای کشاورز از مناطق روستایی بود، استفاده گردید. داده های مورد نیاز از طریق اطلاعات هزینه درآمد خانوار مرکز آمار ایران و با استفاده از آمار توصیفی، شاخص های امنیت غذایی، شکاف کاستی مازاد امنیت غذایی و مدل پروبیت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. . درصد از خانوارهای روستایی از امنیت غذایی برخوردار بودهاند 46 یافته ها: نتایج، با استفاده از روش مصرف کالری، نشان داد که کالری در روز( کالری بیشتری دریافت کردند و این 2400) درصد از حد پیشنهادی 43 خانوارهای روستایی برخوردار از امنیت غذایی حدود . درصد مصرف کالری کمتری نسبت به حد پیشنهادی داشتند 69 در حالی است که خانوارهای مبتلا به نا امنی غذایی، حدود (0.00> p) نتیجه گیری: مشخص شد که درآمد سرپرست خانوار نسبت مخارج خوراکی به مخارج کل خانوار ،(0.00> p ) و اندازه مزرعه ( 0.00> p) تاثیر مثبتی بر امنیت غذایی خانوار داشته است. از طرف دیگر، جنسیت سرپرست خانوار وضع سواد سرپرست خانوار ،( 0.01> p) و اندازه خانوار (0.02> p ) رابطه ای منفی با امنیت غذایی خانوار داشته اند (0.00> p)