تاثیر عوامل اقلیمی، نوع بذر و زمان برداشت بر کمیت و کیفیت تکنولوژیکی چغندرقند مناطق غرب ایران

مقدمه: کیفیت تکنولوژیکی چغندرقند مجموعه ای از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی ریشه ذخیره ای چغندرقند است که به صورت پتانسیل ژنتیکی در رقم های اصلاح شده نهفته و تحت شرایط اقلیمی، محیطی و اکولوژیکی هر منطقه و تحت تاثیر تکنیک های زراعی تهیه بستر بذر، کاشت و داشت چغندرقند در مزرعه شکل می گیرد و پس از برداشت و انتقال به کارخانه، طی فرایند استحصال شکر از ریشه چغندرقند نشان داده می شود. مواد و روش ها: این تحقیق در طول یک دوره بهره برداری در سال زراعی 92-1391 روی چغندرهای تحویلی به کارخانه قند همدان انجام شد. در بخش اول به منظور سنجش اثر عوامل محیطی، چغندرها در مناطق مختلف غرب کشور کاشت شده و خصوصیات مختلف فیزیکوشیمیایی و تکنولوژیکی آنها محاسبه گردید. در بخش دوم به منظور بررسی تاثیر زمان برداشت، نمونه ها در دوره های زمانی مختلف برداشت و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و در قسمت آخر این پژوهش اثرات نوع بذر بر کیفیت چغندرهای قند یکی از مناطق مورد سنجش قرار گرفت. تمامی آزمون های آماری در این بررسی بر اساس طرح بلوک کاملا تصادفی و با 4 تکرار انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل از بررسی اثرات شرایط محیطی مختلف نشان از تفاوت معنی دار در تمامی فاکتورها بین نمونه ها در سطح 5% داشت. تاثیر زمان های مختلف برداشت بر غلظت سدیم، پتاسیم و ازت مضره نمونه ها نیز معنی دار یافت شد. همچنین ثابت شد نوع بذر می تواند مقادیر پتاسیم، ازت و ضریب قلیائیت چغندرها را تحت تاثیر قرار دهد. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که شرایط اقلیمی متفاوت، به عنوان یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر کیفیت نهایی چغندرقند بیشترین اثر را بر نمونه ها دارد.