بررسی اثر آنتی اکسیدانی عصاره چای سیاه

مقدمه: یکی از مهمترین واکنش های روغن ها و چربی ها اکسیداسیون می باشد که ترکیبات فنولیک موجود در مواد غذایی می توانند آن را به تعویق بیندازند. از آنجایی که چای دارای ترکیبات پلی فنلی مختلفی همچون تانن ها و کاتشین ها می باشد، در این تحقیق اثر آنتی اکسیدانی عصاره چای سیاه مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: عصاره چای سیاه با سه روش استخراج با متانول، روش آگارول و استخراج آبی بدست آمد و راندمان استخراج تعیین گردید. جهت بررسی خاصیت آنتی % ، عصاره0/1% و 0/05 ،%0/01 اکسیدانی، اسید تانیک در سه سطح غلظت  های چای در سه غلظت % به چهار نوع روغن آفتابگردان، کانولا، زیتون بکر و تالو اضافه شد و زمان پایداری روغنها به اکسیداسیون توسط دستگاه 1% و 0/5 ، %0/1 درجه سانتی 120 رنسیمت در دمای   درجه سانتیگراد، در فواصل زمانی 105 روز نگهداری در آون 6 گراد تعیین گردید و اندیس پراکسید طی  ساعته اندازه24 گیری شد.  یافته ها: نتایج حاصل از مقایسه عصاره های حاصل از روشهای مختلف استخراج نشان داد استخراج آبی موثرترین عصاره از نظر آنتی اکسیدانی را ایجاد کرده است. آزمایش های انجام شده نشان داد که غلظت های مختلف عصاره چای، خاصیت آنتی اکسیدانی داشتند و  % و0/5 توانستند روند اکسیداسیون را کاهش دهند. تاثیر گذارترین ترکیب مورد استفاده در روغن آفتابگردان و کانولا عصاره با غلظت % می0/1 همچنین اسید تانیک با غلظت % بهترین تاثیر را در 0/1% و اسید تانیک با غلظت 1 باشد. در تالو و روغن زیتون، عصاره با غلظت کاهش عدد پراکسید و افزایش زمان پایداری روغن نشان دادند. روغن زیتون حاوی آنتی اکسیدان طبیعی توکوفرول بوده و تالو دارای مقدار بسیار ناچیزی آنتی اکسیدان طبیعی است و با افزایش غلظت عصاره به عنوان آنتی اکسیدان افزایش زمان پایداری و کاهش عدد پراکسید مشاهده می شود. اسید تانیک نیز در غلظت مشابه با عصاره اثری مانند عصاره را نشان می دهد. نتیجه گیری: در میان غلظت های استفاده شده بهترین غلظت عصاره برای روغن % و برای روغن1 های زیتون و تالو  های کانولا و % بود و از آنجایی که عصاره آبی چای بهترین اثر آنتی اکسیدانی را داشته است بنابراین می 0/5آفتابگردان  توان از آن به عنوان یک منبع گیاهی که دارای ترکیبات آنتی اکسیدانی است در صنایع غذایی و دارویی استفاده کرد.