>
Fa   |   Ar   |   En
   تهیه و ارزیابی شاخص‌های رنگی نانوکمپلکس‌های کورکومین  
   
نویسنده شیخ زاده شقایق ,علیزاده محمد ,رضازاد محمود ,همیشه کار حامد
منبع علوم غذايي و تغذيه - 1395 - دوره : 13 - شماره : 3 - صفحه:33 -46
چکیده    مقدمه: کورکومین پلی فنل طبیعی و مهمترین جز رنگی زردچوبه است که دارای فعالیت‌های بیولوژیکی متعددی می باشد. با این حال استفاده از این ماده رنگی با ارزش به دلیل حلالیت آبی پایین و ناپایداری در شرایط نامطلوب شیمیایی محدود می باشد. انکپسولاسیون روشی برای غلبه بر این موانع می باشد. هدف از این پژوهش، تهیه و ارزیابی نانوکپسول های کورکومین به منظور حفظ و بهبود ویژگی های رنگی کورکومین می باشد.مواد و روش‌ها: ابتدا فاز آلی شامل کورکومین در اتانول به فاز آبی شامل سدیم کازیینات، صمغ عربی و تویین20 اضافه شد. در مرحله بعدی با کاهش phاز 7 به 2/5 ، 5 و8/4، نانوذرات تشکیل شدند. اندازه گیریسایز ذرات با استفاده از دستگاه اندازه‌گیری سایز ذراتو ارزیابی شاخص‌های رنگی با استفاده از دستگاه هانترلب انجام شد. به منظور بررسی اثر 4 متغیر مستقل غلظت سدیم کازیینات (1/-3/0%)، غلظت صمغ عربی (5/0-1%)، غلظت تویین20 (0-2/0%) و ph (8/4-2/5) بر پاسخ‌های مد نظر از طرح box–behnken سطح پاسخ استفاده شد. جهت بررسی تشکیل کمپلکس بین اجزای سیستم و کورکومین از آزمون طیف سنجی فروسرخ استفاده شد.یافته ها: نتایجآنالیزواریانسنشاندادکهاثر متغیرهای مستقل بر پاسخ‌ها معنی‌دار بوده است. با افزایش غلظت بیوپلیمرها سایز ذرات از 120 نانومتر به 984 نانومتر افزایش یافت. با افزایش غلظت سدیم کازیینات، روشنایی نمونه‌ها کاهش یافت. نمونه‌های دارای تویین20 روشنایی و l* بالاتری داشتند. با کاهش سایز ذرات، شدت رنگ نمونه ها افزایش یافت. ناپدید شدن پیک های کورکومین در طیف نانو ذرات بیانگر کپسوله شدن آن می باشد. نتیجه‌گیری: بهترین نمونه با کوچک‌ترین اندازه ذرات و بهترین شاخص های رنگی کورکومین در غلظت سدیم کازیینات 2/0%، صمغ عربی 75/0%، تویین20 به مقدار 1/0% و ph 5 بدست آمد. نانوکپسول های تولیدی را می توان به عنوان حامل مواد مغذی هیدروفوب و در عین حال عامل رنگی در غذاهای عملگرا و محصولات نوشیدنی مورد استفاده قرار داد.
کلیدواژه اسپکتروسکوپی فروسرخ ,سدیم کازیینات ,شاخص های رنگی ,صمغ عربی ,کورکومین ,نانوکمپلکس
آدرس ارومیه, دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی, ایران, ارومیه, دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی, ایران, ارومیه, دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشیار مرکز تحقیقات کاربردی دارویی, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved