بررسی خاصیت آنتی‌اکسیدانی و چی‌لیت‌کنندگی عصاره زنجبیل

مقدمه: اتو اکسیداسیون روغن ها و چربی‌ها یکی از عوامل اصلی کاهش کیفیت غذاها و همچنین کاهش ارزش غذایی محسوب می شود و از طرق مختلف می توان از روغن ها در مقابل اکسیداسیون حفاظت کرد. گزارشات جدید حاکی از آن است که آنتی اکسیدان های سنتزی خود برای سلامتی انسان مضر هستند، بنابراین توجهات به سمت آنتی اکسیدان های طبیعی متمرکز گردیده است که ادویه جات از جمله زنجبیل منبع خوب آن به شمار می روند. مواد و روش ها: در این پژوهش عصاره زنجبیل (zingiber officinale rosceo) به روش حلال سرد با حلال های استون و متانول استخراج گردید. پس از تعیین راندمان استخراج و میزان کل ترکیبات فنولیک عصاره ها، عصاره های استونی و متانولی با غلظت های متفاوت 02/0، 04/0، 06/0، 08/0، 1/0 درصد به طور جداگانه به تالو اضافه گردید تا خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره ها از طریق آزمون پراکسید و زمان مقاومت به اکسید شدن تعیین و با آنتی اکسیدان سنتزی tbhq مقایسه گردد. همچنین خاصیت چیلیت کنندگی عصاره های استونی و متانولی با غلظت 1/0 % بر فلز مس از طریق آزمون پراکسید و زمان مقاومت به اکسید شدن در نمونه های تالو بررسی گردید.یافته ها: نتایج نشان دادند که با افزایش غلظت عصاره های زنجبیل خاصیت آنتی اکسیدانی آنها بیشتر شد و گرچه عصاره متانولی زنجبیل دارای راندمان استخراج و ترکیبات فنولیک بیشتر می باشد خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره 1/0 % استونی حتی از tbhq با غلظت 01/0 % بیشتر بود. علاوه بر خاصیت آنتی اکسیدانی در بررسی خاصیت چیلیت کنندگی نیز غلظت 1/0 % عصاره استونی زنجبیل موثرتر بود.نتیجه گیری: عصاره استونی و متانولی زنجبیل دارای خاصیت آنتی اکسیدانی و چیلیت کنندگی می باشد.