>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی استفاده از چربی ذخیره ای شترمرغ (struthio camelus) جهتبهبود پایداری اکسایشی روغن سویا  
   
نویسنده دهقانی نادیا ,قراچورلو مریم ,قاسمی افشار پیمانه
منبع علوم غذايي و تغذيه - 1403 - دوره : 21 - شماره : 3 - صفحه:15 -23
چکیده    مقدمه: روغن شترمرغ منبع ارزشمندی برای استفاده به عنوان روغن خوراکی است که اطلاعات کمی در مورد کاربرد آن در صنعت غذا وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر افزودن روغن شترمرغ بر پایداری اکسایشی روغن سویا می باشد. مواد و روش ها: در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ، روغن از چربی موجود در قسمت شکمی شترمرغ نژاد گردن مشکی کانادایی ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﮔﺪاﺧﺖ ﻣﺮﻃﻮب (به مدت 2 ساعت در دمای 80 درجه سلسیوس تحت خلا) اﺳﺘﺨﺮاج شد. پس از تعیین ترکیب اسیدهای چرب، تعیین مقدار توکوفرول ها توسط کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا و ارزیابی پایداری با آزمون رنسیمت (درجه حرارت 110 درجه سلسیوس)، روغن استخراجی در مقادیر 10 تا 50 درصد به روغن سویا اضافه شد. روند اکسیداسیون نمونه ها با استفاده از آزمون آون (درجه حرارت 60 درجه سلسیوس) هر 24 ساعت و به مدت 7 روز توسط اندازه گیری اندیس پراکسید و اندیس اسیدی بررسی گردید. یافته ها: در روغن شترمرغ استخراجی مجموع اسیدهای چرب غیراشباع 66.28 درصد و نسبت مجموع اسیدهای چرب چندغیراشباع به اسیدهای چرب اشباع 0.65 درصد بود. میزان کل توکوفرول 6.32 میکروگرم برگرم و زمان پایداری 11.44 ساعت تعیین شد. افزودن روغن شترمرغ به روغن سویا موجب کاهش میزان اندیس اسیدی و اندیس پراکسید به صورت معنی دار در مقایسه با نمونه شاهد گردید (0.05˂ p). بطوریکه کمترین میزان اندیس اسیدی (0.4 میلی گرم پتاس بر روغن) و کمترین میزان اندیس پراکسید (2.37 میلی اکی والان گرم اکسیژن برکیلوگرم روغن) در نمونه روغن سویا حاوی 50 درصد روغن شترمرغ مشاهده شد. با توجه به ترکیب اسیدهای چرب و وجود ترکیبات توکوفرولی، افزودن 50 درصد چربی بخش شکمی شترمرغ، موجب بهبود پایداری اکسایشی روغن سویا گردید. نتیجه گیری: مخلوط کردن روغن سویا با روغن شترمرغ می تواند به عنوان یک روش ساده، موثر و ارزان برای تولید روغن های خوراکی دارای پایداری اکسایشی بالاتر درنظرگرفته شود.
کلیدواژه پایداری اکسایشی، روغن شتر مرغ، روغن سویا
آدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, گروه علوم و صنایع غذایی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج, گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی, ایران
پست الکترونیکی peymaneh_ghasemiafshar@yahoo.com
 
   the effect of adding oil extracted from ostrich (struthio camelus) adipose tissue on the oxidative stability of soybean oil  
   
Authors dehghani n. ,gharachorloo maryam ,ghasemi afshar p.
Abstract    introduction: ostrich oil is a valuable source for use as edible oil. however, little is known about the use of ostrich oil in the food industry. the aim of this study was to investigate the effect of adding ostrich oil on the oxidative stability of soybean oil. materials and methods: in this study, ostrich oil was prepared from the lower abdominal fat of the canadian black ostrich by wet rendering process (at 80 °c, 2 hours, under vacuum). after analysis for fatty acids profiles using gas chromatography, tocopherol compounds using high performance liquid chromatography and oxidative stability using rancimat (at 110 °c), 10 50% of extracted oil was added to soybean oil. oxidation of samples was evaluated and compared using oven test (at 60 °c) every 24 hours for 7 days by measuring peroxide value and acid value. results: addition of ostrich oil extracted from the lower abdominal area to soybean oil significantly decreased the acid value and peroxide value compared to the blank. so that the highest acid value (4.5 mg koh/g oil) and the highest peroxide value (9.12 meqo2/ kg oil) were observed in blank in 7th day of storage and the lowest acid value (0.4 mg koh/g oil) and the lowest peroxide value (2.37 meq o2/ kg oil) were determined in soy bean oil containing 50% of ostrich oil in the first day of storage. conclusion: blending soybean oil with ostrich oil can be considered as a simple, effective and inexpensive method to produce edible oils with higher oxidative stability.
Keywords ostrich oil ,oxidative stability ,soybean oil
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved