بررسی روند رشد میکروجلبک دونالیلا سالینا و میزان تولید بتاکاروتن در غلظت‌های مختلف نمک

مقدمه: میکروجلبک دونالیلا سالینا یک گونه تک سلولی یوکاریوت و بدون دیواره سلولی تمایز یافته می‌باشد. در شرایط معمول رشد به رنگ سبز، اما در شرایط تحت انواع استرس به رنگ زرد متمایل به نارنجی تغییر حالت می‌دهد. در شرایط تحت استرس از قبیل: شوری بالا، فقر مواد مغذی و شدت نور بالا برای حفظ علائم حیاتی خود اقدام به تولید انواع متابولیت‌های ثانویه مانند بتاکاروتن و گلیسرول می‌نماید که هریک از این متابولیت های ثانویه دارای ارزش های اقتصادی فراوانی می باشد. امروزه با افزایش روز افزون جمعیت جهانی تامین منابع جایگزین مناسب برای نیازهای غذایی و انرژی بشر بسیار ضروری به نظر می‌رسد و میکروجلبک‌ها با ویژگی‌های منحصر به فردشان میتوانند انتخاب مناسبی در این زمینه به حساب آیند.مواد و روش ها: در کار تحقیقاتی حاضر به بررسی مقدار غلظت بهینه نمک برای رشد میکروجلبک دونالیلا سالینا تخلیص شده از دریاچه ارومیه پرداخته شد. برای این منظور نمونه میکروجلبک دونالیلا سالینا تحت شدت نور سفید 10000 لوکس و در محیط‌کشت جانسون کشت داده شد. همچنین در قسمت دوم به بررسی مقدار بتاکاروتن تولیدی در اثر 11 مرحله شوک نمکی 0.5 مولار درون سلول‌های دونالیلا سالینا پرداخته شد.یافته‌ها: مقدار بهینه غلظت نمکی برای رشد گونه جلبک دونالیلا سالینای مورد نظر شوری 1 مولار در راستای رشد مناسب‌تر و بالاترین میزان زیست توده تولیدی گزارش گردید. همچنین بالاترین مقدار بتاکاروتن تولیدی در سلول‌های دونالیلا سالینا در غلظت نمکی 3.5 مولار برابر با 36.64 میکروگرم بتاکاروتن به میلی‌لیتر محیط‌ کشت سلولی به دست آمد. همچنین با وجود روند نزولی تجمع بتاکاروتن در غلظت‌های نمکی بالاتر از 3.5 مولار، در غلظت‌های بالاتر (تا 6.5 مولار) نیز مقدار قابل توجهی بتاکاروتن با تزریق شوک‌های نمکی درون سلول‌ها تجمع می یابد.نتیجه‌گیری: با اعمال شوک‌های نمکی کوچک می‌توان شرایط سلول‌های میکروجلبک را به تالاب‌های طبیعی نزدیک‌تر نمود و در این حالت مقدار قابل ملاحظه‌ای بتاکاروتن درون سلول‌ها تجمع میابد.