اثر پرتو فرابنفش و تنگستن بر میزان آفلاتوکسین B1 در آرد برنج

مقدمه:‌ آفلاتوکسین‌ها متابولیت‌های ثانویه‌ای هستند که توسط برخی گونه‌های قارچ آسپرژیلوس در محصولات کشاورزی تولید شده و به دلیل اثرات جهش‌زایی و سرطان‌زایی در مصرف‌کنندگان از نظر بهداشتی، پزشکی و اقتصادی اهمیت زیادی دارند. هدف از این تحقیق مقایسه پرتوهای فرابنفش و تنگستن در کاهش آفلاتوکسین b1 در محیط آرد برنج می‌باشد.مواد و روش‌ها: آرد برنج آلوده شده با دو غلظت 50 و ng/g 100 از آفلاتوکسین b1 تولید شده توسط قارچ aspergillus flavus در آزمایشگاه، در 5 زمان 10، 20، 30، 40 و50 دقیقه و 2 فاصله 7 و 14 سانتیمتر از منبع نور فرابنفش با طول موج 366 نانومتر و تنگستن 100 وات مورد پرتودهی قرار گرفت. سنجش آفلاتوکسین با استفاده از روش الایزای رقابتی و در دو تکرار انجام شد. میزان آفلاتوکسین با نمونه‌های شاهد با استفاده از نرم افزار تجزیه آماری sas نسخه 9.1 توسط آزمون دانکن مورد مقایسه قرار گرفت.یافته‌ها:نتایج نشان داد حداکثر (67 و 68%) و حداقل (14 و 18%) کاهش آفلاتوکسین b1 بعد از 50 و 10 دقیقه پرتودهی در فاصله 7 و 14 سانتیمتری به ترتیب توسط نور فرابنفش و تنگستن اتفاق می‌افتد. غلظت اولیه آفلاتوکسین b1 در نمونه‌های مورد بررسی تاثیری در میزان کاهش آفلاتوکسین بعد از پرتودهی نداشت اما کاهش فاصله تا منبع نور و افزایش زمان در معرض نور قرارگرفتن، موجب کاهش بیشتر آفلاتوکسین گردید (p≤0.01).نتیجه‌گیری: هرچه فاصله بین آرد برنج آلوده به آفلاتوکسین b1 به منبع نور فرابنفش و تنگستن کمتر باشد کاهش آفلاتوکسین در اثر پرتودهی بیشتر رخ می‌دهد. در ضمن هرچه مدت زمان در معرض پرتو قرار گرفتن بیشتر باشد کاهش آفلاتوکسین هم بیشتر می‌شود. استفاده از این پرتوها در کاهش آلودگی مواد غذایی به آفلاتوکسین می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.