تعیین شاخص‌های عملکردی تراستر آب اکسیژنه

یکی از مسایل مهم در حوزه پیشرانش، تبیین پارامترهای شاخص پیشرانشی است که به عنوان معیار و میزانی مناسب برای قضاوت رفتار یک سیستم پیشرانش به کار می‌روند. در این مقاله شاخص‌های عملکردی یک تراستر تک‌پیشرانه آزمایشگاهی تعیین می‌شود. برای انجام این مهم تعداد نمونه‌های آماری حاصل از تست و در نظر گرفتن شرایط تست اصلی بسیار مهم می‌باشد. نظر به این که در این حوزه فعالیت، انجام تست‌های متعدد منوط به صرف هزینه‌های سنگین می‌باشد، لذا سعی گردیده تا از مجموعه تست‌های قابل قبول حداکثر بهره‌برداری صورت پذیرد. بنابراین از مجموعه 31 تست صورت گرفته تعداد 20 عدد قابل قبول که مربوط به چهار شرایط زمانی گوناگون هستند انتخاب گردیده و اطلاعات تجربی آن‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بر اساس این تجزیه و تحلیل، مشخصه‌ها یا شاخص‌های عملکردی پیشرانش از قبیل ضربه ویژه، دبی جریان درون تراستر، نیروی تراست به دست آمده است و عملکرد سیستم تراستر به ازای شرایط هیدرودینامیکی گوناگون و تغییر غلظت ماده پیشران مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. بر اساس تحلیل داده‌های تجربی بارزترین شاخصه‌های پیشرانشی تراستر، نیروی تراستی در سطح 30 تا 70 نیوتن و ضربه ویژه 120 ثانیه است.