اثرN- متیل-4- نیتروآنیلین، 2- نیترو دی فنیل آمین و دی فنیل آمین به عنوان پایدارکننده برای پیشرانه تک پایه

مواد منفجره به دلیل فشار داخلی دارای ناپایداری ساختمانی می‌باشند. این خاصیت به خصوص در مورد ترکیبات حاوی عوامل نیترات، نیترو، دی آزو و آزید در دمای بالاتر از دمای محیط بیشتر خواهد بود. به همین دلیل ترکیباتی به عنوان پایدارکننده به این مواد اضافه می‌شوند که قادر هستند با محصولات حاصل از تجزیه شدن پیشرانه ها واکنش داده و آن‌ها را پایدار کنند. در این تحقیق، سه نمونه باروت متشکل از نیتروسلولز (5/98%) و سه پایدارکننده مختلف (5/1%)، شامل دی فنیل آمین، 2- نیترو دی فنیل آمین و n- متیل پارا نیتروآنیلین، ساخته شدندو پایداری آن‌ها با استفاده از روش‌هایی آزمون متیل ویولت، آنالیز کالریمتری پیمایشی تفاضلی و آزمون برگمن- جانک بررسی شد. نتایج نشان داد پایدارکننده n- متیل پارا نیتروآنیلین به جز در آزمون گرمایی متیل ویولت، در بقیه آزمایشات در مقایسه با دو پایدار کننده دیگر جواب‌های قابل قبولی ارایه نداد. پایدار کننده 2- نیترو دی فنیل آمین در تمامی آزمایشات نتایج مطلوبی را از خود نشان داد.