بررسی تاثیر فرآیند تولید با ایجاد ترک بر خواص مکانیکی و عملکردی پیشرانه جامد دوپایه راکتی

ترک‌ها در پیشرانه باعث افزایش سطح سوزش و بالتبع افزایش فشار در محفظه احتراق می شوند که منجر به کاهش عملکرد مطلوب موتور راکت می شود. با افزایش خواص مکانیکی احتمال ایجاد ترک کاهش می یابد؛ زیرا با افزایش خواص مکانیکی نوک ترک گرد شده و مانع پیشروی ترک در گرین پیشرانه می شود. با افزایش مقدار ترک، سطح سوزش افزایش یافته که باعث افزایش نرخ سوزش می شود. با افزایش مقدار ترک و حفره در گرین پیشرانه، چگالی کاهش می یابد. در این تحقیق نمونه‌های پیشرانه دوپایه به‌وسیله نورد از دستگاه والز و پرس آزمایشگاهی تهیه شدند. نمونه های تهیه‌شده از مناطق مختلف والز و پرس آزمایشگاهی در دما و سرعت های مختلف توسط آزمون خواص مکانیکی، نرخ سوزش و چگالی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون خواص مکانیکی برای نمونه های والز نشان داد که شرایط مطلوب برای تهیه پیشرانه همگام با افزایش یکنواختی در والز است. با افزایش یکنواختی، استحکام کششی (ts) و درصد افزایش طول(el%)  به ترتیب به مقدار 83.5 و 19.7 درصد افزایش یافت. در ادامه فرآیند تولید پیشرانه، نمونه های تهیه‌شده از پرس آزمایشگاهی در سرعت های متفاوت نشان داد که ts وel%  در سرعت mm/s 10 حرکت مواد در پرس به ترتیب با مقدار بهینه mpa 14.1 و 12.83 درصد می باشد. همچنین نرخ سوزش و چگالی در سرعت mm/s 10 حرکت مواد در پرس با مقدار بهینه به ترتیب cm/s 3.3 و gr/ml 1.62 اندازه گیری شد. در تهیه نمونۀ پرس با افزایش دما از ˚c60 به ˚c 75 نتایج قابل‌ملاحظه بهینۀ در ts، el%، نرخ سوزش و چگالی مشاهده شد.