سازوکار مناسب جهت کاهش فراجهش سازه تحت بار انفجار

برای محافظت از سازه در برابر بار انفجار از سه راهکار افزایش فاصله ی انفجار با استفاده از موانع طبیعی یا مصنوعی، افزایش مقاومت سازه یا سطح عملکرد آن و کاهش میزان انرژی حاصل از انفجار به کمک روشهای کنترل غیر فعال، نیمه فعال، فعال و ترکیبی میتوان استفاده کرد. در روش اخیر، به کمک ابزارها و مکانیزم های کنترلی، شدت اثر امواج حاصل از انفجار کاهش می یابد و پاسخ سازه در برابر موج حاصل از انفجار کنترل می گردد. در این تحقیق هدف آن است که در راستای راهکار سوم سیستمی متشکل از جرم، فنر، میراگر اصطکاکی و میراگر ویسکوز ارائه و در ادامه، عملکرد مناسب آن در کاهش پاسخ در برابر بار انفجار به کمک تحلیل عددی نشان داده شود. عموما آنچه که در سیستم های سازه ای تحت بار انفجار باعث ایجاد خرابی و در نهایت فروریزش می شود عدم توانایی سیستم در تحمل بیشینه پاسخ ها است. بنابراین دستیابی به مکانیزمی موثر که به کمک آن بتوان عملکرد سازه را در محدوده قابل قبول قرار داده و فراجهش سیستم را کاهش داد تا حد زیادی به طرح سازه های مقاوم در برابر انفجار کمک خواهد کرد.