پارامترهای تجزیه حرارتی ماده منفجره پلاستیکی Pbxn-111

Pbxn-111 یک ماده منفجره زیرآبی قابل ریخته گری پخت و حاوی اجزای اصلی rdx. آمونیوم پرکلرات، پودر آلومینیم و بایندر htpb است. در این تحقیق پارامترهای سینتیکی و ترمودینامیکی تجزیه حرارتی این ماده منفجره پلاستیکی با دو روش محاسباتی کسینجر و فلاین وال اوزاوا (fwo) مبتنی بر داده های گرماسنجی روبشی تفاضلی و تحت شرایط غیرهم دما با سرعت های گرمایش 5، 10، 15 و 20 درجه سلسیوس بر دقیقه بررسی شده است. نتایج نشان داد که این خرج دارای پایداری حرارتی بالغ بر c° 200 است. با افزایش سرعت گرمایش در آنالیز، دمای تجزیه حرارتی rdx، به عنوان فعال ترین جزء pbx، افزایش می یابد. مقدار انرژی فعال سازی تجزیه rdx در حدود 16% نسبت به حالت خالص آن افزایش یافته است. متوسط مقادیر آنتالپی، انرژی آزاد گیبس و آنتروپی فعال سازی تجزیه حرارتی به ترتیب kj/mol 311.34،kj/mol 122.57 و j/mol.k 373.69 است. همچنین متوسط مقادیر دمای بحرانی انفجار گرمایی و دمای اشتعال 500 روز برای pbxn111 به ترتیب 198.35 و 120.95 درجه سلسیوس است.