مدل‌سازی و راهکار عملی کاهش مهاجرت نیتروگلیسیرین (ng)در پیشرانه های جامد دو پایه

پیشرانه های دو پایه متشکل از دو جز اصلی نیتروسلولز و نیتروگلیسیرین بوده و مهاجرت نیتروگلیسیرین از داخل پیشرانه به سطح، مبتنی بر قانون نفوذ فیک یکی از مشکلات اساسی این نوع پیشرانه ها است. بنابراین، ارایه یک مدل مناسب برای پیش‌بینی میزان مهاجرت در طول انبارداری و همچنین راه کارهای عملی در کاهش مهاجرت نیتروگلیسیرین، از موضوعات مورد علاقه متخصصان پیشرانه بشمار می رود. یکی از راه‌کارهای کاهش مهاجرت، استفاده از بازدارنده‌های برپایه پلی‌استر غیراشباع اصلاح‌شده حاوی پرکننده‌های معدنی است. در این تحقیق، ابتدا چندین بازدارنده پلی استر غیراشباع در حضور پرکننده‌های معدنی (نانو رس، نانو رس اصلاحی، سیلیکا، آلومینا تری هیدرات 15% وزنی، آلومینا تری هیدرات 30% وزنی) سنتز شده و میزان نفوذ نیتروگلیسیرین در آن‌ها پس از انجام آزمون غوطه وری، مدل‌سازی شده و ضرایب نفوذ نیتروگلیسیرین محاسبه گردید. نتایج نشان داد که بازدارنده پلی‌استر غیراشباع اصلاح‌شده دارای ضریب نفوذ نیتروگلیسیرین cm2 /s10^-4×1.027 است، که در حضور آلومینا تری هیدرات به عنوان یک پرکننده معدنی، ضریب نفوذ نیتروگلیسیرین به cm2 /s10^-6×6.777 کاهش یافت. همچنین میزان جرم نسبی مهاجرت کرده در زمان بی‌نهایت برای بازدارنده مورد نظر 6.4622 و در حضور پرکننده معدنی به مقدار 2.469 کاهش یافت. بنابراین، می‌توان با حضور پرکننده در ماتریس بازدارنده پیشرانه، نفوذ نیتروگلیسیرین را به میزان قابل‌توجه ای کاهش داد، که نتیجه آن، افزایش ایمنی و بهبود طول عمر پیشرانه خواهد بود.