سطوح، مولفه‌ها و کارکردهای دور هرمنوتیکی .

مسیله‌ی دور هرمنوتیکی از جمله مسایل بنیادین هرمنوتیک مدرن است که با تقریرهای متفاوتی توسط نظریه‌پردازان این حوزه بیان شده. هرمنوتیک رمانتیک این دور را به مثابه یک اصل روش‌شناختی معرفی می‌کند، این در حالی است که هرمنوتیک فلسفی آن را سیاق وقوع فهم تلقی نموده و ابعادی وجودی بدان می‌دهد. هیدگر معتقد است که دور هرمنوتیکی بازتاب ساختار وجودی دازاین است، گادامر نیز آن را توصیفی از فرآیند وقوع فهم می‌پندارد. هر یک از این برداشت‌ها مستلزم وارد کردن مولفه‌های خاصی در چرخه دور است و کارکردهای ویژه‌ای را نیز از آن انتظار دارد. مقاله پیش رو پس از درنگی کوتاه بر برداشت‌ها و روایات گوناگون از دور هرمنوتیکی، کوشیده است تا با رویکردی تحلیلی کارکردها و مولفه‌های این دور را در چهار سطح متمایز مورد بررسی قرار دهد. سطح نخست عبارت است از فهم و تفسیر متون بر اساس کارکرد لغت شناختی. در سطح دوم فرآیند بازنگری و اصلاح پیش فهم‌ها و پیش‌داوری‌ها انجام می‌شود. نیل به خود فهمی از کارکردهای دیگر این دور است که در سطح سوم مورد مداقه قرار می‌گیرد. دیگر کارکرد دور هرمنوتیکی، تاثیر در تاریخ اثرگذار است که در سطح چهارم به بررسی آن پرداخته‌ایم.