پست مدرن و دین: تهدید یا فرصت

هدف تحقیق حاضر بررسی مفروضات معرفتی عصر پست مدرن و نشان دادن سازگاری آن با دین است.در این رابطه بیان خواهد شد متفکرین پست مدرن با متمایز ساختن مبانی معرفتی خود نسبت به فیلسوفان عصر جدید،جهان بینی جدید و متفاوتی برای انسان مطرح نمودند که در مقایسه با عصر جدید آدمی آزادی بیشتری بدست می‌آورد.انسان جهان را خود می‌سازد نه اینکه پرده ازجهان ساخته شده کنار می‌گذارد.رواج جهان بینی مذکوردر پست مدرن معلول مبانی معرفتی دوره مذکور است.نفی عینی‌‌گرایی معرفتی در مقابل التزام به معرفت‌شناسی قالب‌گرا، نفی‌ نقش منفعلانه و بی‌طرفانه ذهن در فرایند‌ِ معرفت‌ و در عوض التزام به نقش فعالانه‌ آن و نفی استقلال ذهن و عین، نقد مبناگرایی و در نهایت ارایه‌ تصور جدید از حقیقت‌ از ویژگی‌های مهم معرفت‌شناسی در عصر پست‌مدرن است. نگرش متفاوت‌ به عقل‌ و منزلت آن و چیستی حقیقت تمایز بنیادی میان پست‌مدرن و عصر جدید است. در نوشته‌ حاضر ضمن بررسی مختصر مفروضات معرفتی عصر پست‌مدرن، لوازم دینی‌ آن مورد بحث‌ قرار خواهد گرفت. برخی پست‌مدرن را به‌خاطر نوع جهان‌بینی‌ای که در مقابل انسان معاصر قرار می‌دهد با جهان‌بینی دینی متعارض‌ می‌دانند و لذا پست‌مدرن‌ را تهدیدی علیه دین می‌نگرند. برخی مخالف این نظر‌اند وجهان‌‌بینی پست‌مدرن را زمینه‌‌ساز یک فرصت‌ معرفتی برای دین می‌دانند. در این‌ رابطه‌ نشان داده خواهد شد عواملی که مورد استناد اندیشمندان پست‌مدرن قرار می‌گیرد در آموزه‌های دینی نیز مورد استناداست و تلاش فردی مبتنی بر عقل به شناخت منتهی نمی‌شود.بلکه معرفت از مقولاتی است که در تعامل جمعی شکل می‌گیرد.