مسئلۀ علی‌الاطلاقیّتِ «مُطلقِ برابرایستا: ملاحظه‌ای دربارۀ ایدۀ نوعی منطقِ استعلایی»
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
مرادی مجید ,طالب‌زاده حمید
|
|
منبع
|
فلسفه - 1396 - دوره : 45 - شماره : 2 - صفحه:105 -128
|
|
چکیده
|
در این نوشتار خواهم کوشید تا کُلیّتِ یک دیدگاه دربارۀ مفهومِ نوعی مُطلقِ برابرایستا در نقدِ عقلِ محض را پیش گذارم. در این راستا، به مفصل‌بندیِ مقاله‌ای با عنوانِ علی‌الاطلاقیّتِ منطقِ استعلایی به‌نزدِ کانت مشخّصاً از این جهت خواهم پرداخت که مقالۀ پیش‌گفته این دیدگاه را به‌نحوی متکافو و پی‌گیرانه طرح کرده است؛ در ضمنِ این مفصل‌بندی، ملاحظه‌ای را نیز دربارۀ این کُلیّت به میان خواهم آورد. تعیُّنِ اصلیِ کُلیّتِ این دیدگاه عبارت است از تمرکز بر تعیینِ جایگاهِ «منطقِ استعلایی» به‌عنوانِ (1) نوعی منطقِ ضرورتاً «غیرصوری» که بااین‌همه، (2) هم‌چنان «کُلّی» یا هم‌چنان علی‌الاطلاق است. این‌گونه، «منطقِ استعلایی» می‌تواند به‌‌مثابه نوعی «هستی‌شناسیِ کُلّیِ» استعلایی به میان بیاید که موضوع‌اش عبارت است از «مفهومِ مُطلقِ برابرایستا». مهمّ این‌که بر اساسِ این دیدگاه «منطقِ استعلایی» برای احرازِ این دو شرط باید از هرگونه نسبتِ ذاتی با مرتبۀ حسیّاتِ استعلایی و مُطلقِ شهود تجرید شود. راهنمای این تجرید این قاعده است که «منطقِ استعلایی در معنای دقیقِ کلمه» فقط می‌تواند در مرتبۀ مُطلقِ عقل احراز شود و هرگونه رجوع به مرتبۀ نقدِ مُطلقِ عقل پیشاپیش «منطقِ استعلایی» را از کار می‌اندازد. خواهم کوشید تا ذیلِ یک ملاحظه از این بحث کنم که این دیدگاه، با حذفِ مرتبۀ نقدِ عقلِ محض از «منطقِ استعلایی»، تاچه‌اندازه به ایدۀ نوعی منطقِ استعلایی پای‌بند می‌ماند.
|
|
کلیدواژه
|
منطقِ استعلایی، علی‌الاطلاقیّت، هستی‌شناسی، نقدِ عقلِ محض
|
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, ایران, دانشگاه تهران, گروه فلسفه, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|