تحلیل پایداری تامین و تقاضا مبتنی بر بیلان آب، حرکت بسوی تدوین یک شاخص ترکیبی (مطالعه موردی: حوضه آبریز اهرچای)

برنامه‌ریزی برای سیستم‌های آبی در جهت آمادگی برای توسعه، نیازمند مطالعات آتی به جهت تخمین سطوح پایداری برای تقاضا می‌باشد. از این رو در این مطالعه، از سه روش جهت تخمین سطوح پایداری برای تامین و تقاضای آب در یک مطالعه موردی در حوضه آبریز اهرچای در ناحیه شمال شرقی ایران استفاده شده است. در روش اول، جریانات داخلی و منشاء و استفاده های نهایی از کل منابع برای هر زیر سیستم تخمین زده شده‌ است و در نهایت با کمک روش ورودیخروجی بیلان، شاخص استفاده پایدار از منابع آب محاسبه شده است. در روش دوم از یک مدل شبیه‌سازی، برای تخمین اطمینان پذیری، برگشت پذیری و آسیب پذیری حوضه ی آبریز جهت محاسبه ی شاخص پایداری استفاده شده است. در روش سوم نیز جهت ارزیابی نحوه حرکت به سمت توسعه پایدار، شاخص ارزیابی توسعه پایدار محاسبه شده است. پارامترهای مدنظر در این شاخص، شاخص بهره وری، اختلاف بین عرضه و تقاضا، درصد نیاز تامین شده و یک شاخص جهت ارزیابی کاهش حجم ذخیره آبخوان است. در نهایت این روش‌ها باهم مقایسه شده و یک شاخص ترکیبی شامل شاخص های مذکور توسعه داده شد. این شاخص می‌تواند جهت ارزیابی و بهبود وضعیت پایداری تامین و تقاضای آب تحت سناریوهای مختلف مدیریتی مورد استفاده قرار گیرد.