تاثیر برنامه های آموزشی-ترویجی بر رفتار حفاظت آب توسط کشاورزان (مورد مطالعه: کشاورزان دهستان زالوآب‌ شهرستان روانسر)

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تاثیر برنامه‌های آموزشی ترویجی بر دانش، نگرش و رفتار کشاورزان در زمینه حفاظت آب کشاورزی با استفاده از نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده بود. جامعه آماری پژوهش، شامل 420 نفرکشاورز دهستان زالوآب شهرستان روانسر استان کرمانشاه که طی سال های 1390 الی 1394 در برنامه‌های آموزشی ترویجی حفاظت آب مشارکت داشتند، بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و با استفاده از فرمول کوکران، 95 نفر از آنان انتخاب گردیدند؛ سپس به همین تعداد 95 نفر کشاورز که در هیچ نوع برنامه آموزشی ترویجی حفاظت آب در منطقه شرکت نکرده بودند به صورت تصادفی طبقه‌ای با انتساب متناسب انتخاب گردید. به این ترتیب 190 نفر کشاورز مورد مطالعه قرار گرفت. داده‌ها در نیمه دوم سال 1394و از طریق پرسشنامه معتبر و با پایایی بین 0.78 تا0.96 برای مقیاس‌های مختلف پرسشنامه جمع‌آوری گردید. لازم به ذکر است که برای پایای مقیاس های مختلف پرسشنامه از ضریب آلفای کرنباخ استفاده شد. نتایج آزمون t نشان داد بهره‌بردارانی که در کلاس‌های آموزشی ترویجی در زمینه حفاظت آب کشاورزی شرکت داشته‌اند، به مراتب دانش بالاتر، نگرش مساعدتر و رفتار مناسب‌تری در زمینه حفاظت آب کشاورزی دارند. همچنین تحلیل مسیر نشان داد شرکت در کلاس‌های آموزشی ترویجی، بیشترین تاثیر را بر رفتار بهره‌برداران پیرامون حفاظت آب کشاورزی دارد. در این راستا پیشنهادهایی در رابطه با طراحی و اجرای برنامه‌های آموزشی ترویجی به منظور بالابردن سطح دانش کشاورزان در زمینه حفاظت آب کشاورزی و نیز بهبود نگرش و رفتار آنان نسبت به حفاظت آب کشاورزی ارائه گردید.