بررسی روند تغییرات زمانی و مکانی کیفیت آب در حوضه کارون بزرگ

در مقاله حاضر روند تغییرات کمی و کیفی در حوضه کارون بزرگ از بالادست به‎‌‎سمت پایین‌دست بررسی شد. برای بررسی روند تغییرات، ‏‏16 ایستگاه با طول دوره آماری 37 ساله (1390-1353) انتخاب گردید. پراکندگی ایستگاه‌ها بگونه‌ای در نظر گرفته شد که کل حوضه را ‏پوشش دهند. به‌منظور تحلیل روند، آزمون من‎‌‎کندال اجرا گردید و مطابق این آزمون دبی در سراسر حوضه بجز بخش جنوب شرقی حوضه ‏کاهش یافته است. تغییرات آماره ‏z‏ برای پارامترهای کیفی در ایستگاه‌های اهواز و شوشتر که در پایین‌دست حوضه قرار داشته شدیدتر بوده ‏و در سطح معناداری یک درصد قرار دارند. پس‎‌‎از تحلیل غلظت آنیون‌ها و کاتیون‌ها به‎‌‎همراه تیپ و رخساره آب، تعیین گردید که ‏ایستگاه‌های اهواز، گتوند و شوشتر دارای تیپ کلروره و رخساره سدیک و سایر ایستگاه‌ها تیپ بی‌کربناته و کلسیک دارند. کیفیت آب شرب ‏در ایستگاه‌ها از بالا به سمت خروجی حوضه کارون بزرگ کاهش یافته و بدترین کیفیت مربوط به ایستگاه‌های اهواز، گتوند و شوشتر است ‏که در محدوده قابل‎‌‎قبول قرار دارند. در بررسی کیفیت آب از‎‌‎نظر کشاورزی نیز تعیین گردید ایستگاه‌های اهواز، گتوند و شوشتر در ‏c3s1‎‏ ‏و سایر ایستگاه‌ها در ‏c2s1‎‏ واقع شده‌اند. نتایج نشان می‌دهد کیفیت آب حوضه کارون بزرگ از بالادست به سمت پایین‌دست کاهش ‏یافته است‎.‎