تاثیر گسل دورود بر هیدروژئولوژی آبخوان آبرفتی دشت دورود بروجرد، لرستان.

گسل ها به عنوان یک عامل مهم بر روی آبخوان و حرکت آبزیرزمینیتاثیرگذار هستند. عملکرد گسل ها در آبخوان های آبرفتی میتواند باعثپیچیدگی سیستم جریان آبزیرزمینی و بینظمی آن شود. گسل امتداد لغز و فعال دورود به عنوان قطعه‌ای از راندگی زاگرس به موازات آن از دورود تا بروجرد امتداد دارد. تاثیرگسل دورود بر هیدروژئولوژی آبخوان آبرفتی منطقه مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور تعیین این تاثیر، نقشه‌های هم تراز آب زیرزمینی، هیدروگراف چاه های مشاهده ای، هدایت الکتریکی، مقایسه تغییرات سطح آب چاه های مشاهده ای روی خط گسل دورود با مناطق مجاور در طی زلزله فروردین ماه 1385 در منطقه مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که گسل دورود با جابجایی لایه‌های آبرفتی باعث تغییرات ناگهانی جنس و ضخامت آبخوان و همچنین تغییر در کیفیت آبزبرزمینی بر خلاف روند مورد انتظار شده است. وجود رسوبات ریزدانه دریاچه ای با هدایت هیدرولیکی کم و کیفیت آب زیرزمینی نامطلوب در شرق گسل، کانالیزه شدن آب زیرزمینی در امتداد گسل، و آبخوان با آبدهی و کیفیت آب مناسب در غرب گسل دورود از اثرات هیدروژئولوژیک این گسل می باشند. بررسی‌ها نشان داد که سطح ایستابی در چاه های مشاهده ای در امتداد گسل دورود در طی زلزله شش ریشتری فروردین سال 1385 چالان چولان، تا بیش از دو متر بالا آمدگی در یک ماه (قابل قیاس با بالا آمدگی سطح آب کمتر از 5/0 متر در چاه های مشاهده ای با فاصله از گسل) داشته است. بر خلاف انتظار هدایت الکتریکی آب زیرزمینی در دشت دورود بروجرد در جهت جریان آب زیرزمینی کاهش می یابد و سپس در امتداد گسل دورود به طور ناهنجار در برخی مناطق افزایش نشان می دهد.