کارکردعدالت توافقی در سیاست جنایی

عدالت توافقی یا قراردادی، نظریه ای نوین در علوم جنائی و یکی از رویکردهای جدید سیاست جنایی است، که عقیده به تعامل قاضی (و سایرکارگزاران عدالت کیفری) با متهم در فرایند رسیدگی به جرم دارد، بر اساس این نظریه، گفتگو و توافق با متهم در رسیدگی به اتهام، تعیین مجازات و اجرای حکم یکی از راه های موثر کشف جرم و پیش گیری از آن، اصلاح مجرم، و جبران خسارت زیان دیده است که در تمامی حوزه های علوم جنایی از جمله دانش جرم یابی و پزشکی قانونی کاربرد دارد. در این مقاله ابتدا مفهوم و اهداف عدالت توافقی بیان می شود، سپس ضمن تعریف سیاست جنایی و اقسام و ویژگی های آن، کارکرد عدالت توافقی در این حوزه و چگونگی تاثیر قرارداد با متهمین و محکومین در پیش گیری از جرم و مبارزه با آن به ویژه در حوزه حقوق جزا با بیان مصادیق قانونی آن، بررسی می شود. شایان ذکر است که هدف از عدالت توافقی نرمش کیفری نسبت به جنایت کاران و مدارای با مجرمین خطرناک و حرفه ای نیست، بلکه این نظریه در جستجوی راه های جدید برای کشف جرم و اصلاح بزه کار با استفاده از حداکثر ظرفیت اجتماعی است. بنابراین اجرای آن با ملاحظاتی همراه است که نیازمند طراحی مدل اجرایی و پیش بینی ساز و کارهای لازم می باشد.