مروری بر روش های سنتز و کاربرد نانوذرات فراتبدیل نوری

داستان استفاده از پدیده فراتبدیل پس از پیدایش آن در سال 1960، همچنان ادامه دارد. فراتبدیل همان آنتی استوکس بوده و به معنای جذب پی درپی فوتونهای کم انرژی و انتشار فوتونی با انرژی بالاتر می باشد. موادی با چنین تونایی را، فرامبدل می نامند. معمولا این مواد دارای یک میزبان و یک یا چندین یون آلاییده کننده می باشند. سازوکارهای نشر فراتبدیل عبارتند از جذب تراز برانگیخته، انتقال انرژی، بهمن فوتونی، مهاجرت انرژی و فراتبدیل مشارکتی. بسته به نوع میزبان و اندازه ذرات، از این مواد در کاربردهای متفاوتی از قبیل درمانهای نوریدینامیکی، بیماری و سرطان ، تصویربرداری های پزشکی،مرکب های چاپ امنیتیهولوگرام ها، کدهای پاسخ سریع، بارکدها، پوششهای ضدمیکروبی، حسگرها، پیلهای خورشیدی، حذف آلاینده ها از پساب های رنگرزی و پخت مواد دندانی استفاده می شود. بنابراین روشهای سنتز متفاوتی برایشان گزارش شده است. هدف قسمت اول این گزارش معرفی این نانومواد، روشهای سنتز و مشخصهیابی ساختار وانتشار فراتبدیل این نانوذرات و بررسی اثر پارامترهای مختلف بر این نانوذرات است. در قسمت دوم نیز سازوکارهای فراتبدیل و کاربردهای نانوذرات شرح داده خواهد شد.