روش های تثبیت dna برای ساخت نانو زیست حسگرهای نوکلئیک اسید

در سال های اخیر، زیست حسگرهای dna با روند رو به رشدی به عنوان ابزاری جایگزین و امیدوارکننده در تشخیص های بالینی مورد استفاده قرار گرفته اند. اساس کار تراشه های نانویی مشخصه یابی تغییرات dna و تبدیل آن ها به سیگنال قابل مشاهده است. اتصال دقیق و کنترل شده ی dna بر روی سطوح مبدل، یکی از مهم ترین مراحل ساخت زیست حسگرهای نوکلئیک اسید است و اثر به سزایی بر بازده زیست حسگر دارد. مطالعات زیادی در زمینه ی اصلاح مبدل ها با نانومواد و مولکول های زیستی، برای افزایش حساسیت و انتخاب پذیری زیست حسگرها انجام شده است. در این مقاله، مواد اصلاح گر سطح مبدل و روش های گوناگون تثبیت dna روی سطوح عامل دار شده؛ مزایا و معایب هر یک از این روش ها مرور شده است.