تاثیر دی‌اکسید سیلسیوم بر دوام طبیعی و ریخت‌شناسی چندسازه چوب پلاستیک در برابر قارچ رنگین‌کمان (trametes versicolor)

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر ذرات سیلیس بر دوام طبیعی و ریخت‌شناسی چندسازه چوب پلاستیک در برابر قارچ رنگین کمان (trametes versicolor) انجام گردید. آرد چوب با نسبت وزنی 60 درصد با پلی‌پروپیلن به همراه phc 2 انیدرید مالئیک پلی‌پروپیلنی مخلوط گردید. نانو و میکرو سیلیس نیز با نسبت‌های وزنی 0، 1، 3 و phc 5 به عنوان پرکننده مورد استفاده قرار گرفتند. فرآیند اختلاط در داخل دستگاه مخلوط‌کن داخلی انجام شد و نمونه‌های آزمونی با استفاده از دستگاه تزریق ساخته شدند. نمونه‌های آزمونی به مدت‌های 8، 12 و 16 هفته در مجاورت قارچ رنگین‌کمان با دمای 25 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 75 درصد مطابق با استاندارد bs 838:1961 قرار گرفتند. سپس کاهش جرم، جذب آب بلند مدت و ضریب انتشار رطوبت بر روی نمونه‌ها انجام گردید. جهت اطمینان از تشکیل پیوند هیدروژنی بین سیلیس و آرد چوب از طیف‌سنجی مادون قرمز (ftir) و جهت ریخت‌شناسی چندسازه‌ها از میکروسکوپ الکترونی پویشی (sem) استفاده گردید. نتایج نشان داد که با افزایش زمان مجاورت نمونه‌ها در محیط قارچ، کاهش جرم، جذب آب بلند مدت و ضریب انتشار رطوبت در چوب پلاستیک افزایش یافت، اما با افزایش سیلیس، از شدت پوسیدگی نمونه‌ها کاسته شد. تاثیر نانو ذرات سیلیس بر دوام طبیعی چندسازه چوب پلاستیک بیشتر از تاثیر میکرو ذرات سیلیس بود. نتایج طیف‌سنجی مادون قرمز حاکی از ایجاد پیوند هیدروژنی بین آرد چوب و سیلیس بود. نتایج میکروسکوپ الکترونی پویشی نیز نشان داد که با افزایش مجاورت نمونه‌ها با قارچ ترک‌های ریز و درشتی در چندسازه ایجاد گردید اما با افزایش سیلیس از میزان این ترک‌ها کاسته شد.