استفاده از لیگنین کرافت به‌عنوان سازگارکننده در مواد مرکب آرد چوب- پلی‌پروپیلن

در این پژوهش اثر سازگارکنندگی لیگنین کرافت روی جذب آب کوتاه مدت (2 و 24 ساعت) و ویژگی های مکانیکی مواد مرکب آرد چوب- پلی‌پروپیلن مورد بررسی قرار گرفت. لیگنین کرافت مورد استفاده از لیکورسیاه کارخانه چوب و کاغذ ایران (چوکا) با روش اسیدی استخراج و با نسبت های 2، 5 و10 درصد و با روش اختلاط فیزیکی (خشک) با آرد چوب خشک شده راش مخلوط شد. مخلوط حاصل با پلی‌پروپیلن در دو حالت حضور و عدم حضور سازگارکننده (انیدریدمالییک- پلی‌پروپیلن)، بوسیله دستگاه مخلوط‌کن داخلی با یکدیگر مخلوط شده بعد با استفاده از روش پرس گرم به صفحه‌های چوب- پلاستیک تبدیل شدند. بعد نمونه‌های آزمونی تهیه و ویژگی های فیزیکی و مکانیکی مورد نظر در این تحقیق براساس استانداردهای مربوطه اندازه‌گیری شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که به طور کلی لیگنین کرافت سبب بهبود ویژگی های فیزیکی (جذب‌آب 2 و 24 ساعت) و مکانیکی (مدول‌الاستیسیته، مقاومت‌خمشی و مقاومت به ضربه) مواد مرکب چوب- پلاستیک می گردد. نتایج آزمون خمش نشان داد که در شرایط عدم استفاده از سازگارکننده، مواد مرکب حاوی 10 و 2 درصد لیگنین کرافت به‌ترتیب مدول‌الاستیسیته و مقاومت‌خمشی بیشتری نسبت به بقیه نمونه ها داشتند، اما در حضور سازگارکننده، مواد مرکب دارای 5% لیگنین مدول‌الاستیسیته و مقاومت‌خمشی بالاتری را نشان دادند. نتیجه قابل توجه اینکه، در مقایسه با مواد مرکب دارای 2% انیدریدمالییک- پلی‌پروپیلن، مواد مرکب دارای2% لیگنین کرافت مدول‌الاستیسیته بالاتر و جذب آب کوتاه مدت کمتری نشان دادند که این نتیجه حکایت از اثر مثبت سازگارکنندگی لیگنین کرافت در مواد مرکب آرد چوب- پلی‌پروپیلن دارد. بنابراین بیشترین مقاومت به ضربه و کمترین میزان جذب آب کوتاه مدت، در مواد مرکب حاوی10 درصد لیگنین کرافت مشاهده شد. البته از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین مقاومت به ضربه مواد مرکب دارای 5% و10% لیگنین کرافت مشاهده نشد.